Nauczyciele i Artyści

NAUCZYCIELE I ARTYŚCI

RAY CHUNG

USA/NO

NINA MARTIN

USA

ANYA CLOUD

USA/DE

IWONA OLSZOWSKA

USA/DE

ZUZANNA BUKOWSKI

DE/PL/TH

KATARZYNA BURZYŃSKA

Klara Łucznik

PL/UK

TOMASZ DOMANSKI

FILIP WENCKI

ADRIANNA MICHALSKA

PL/IN

THOMAS ROCOURT

Katarzyna Dańska

Jesus Alonso

Tomasz Jimmy kowalski

Olena Polianska

Geraldin Espana

Hanna Jurczak

INNI ARTYŚCI

Paulina Święcańska

Regina Lissowska-Postaremczak

Weronika Kocewiak

Bartek Bartosiński

aranżacja dŹwięku

Kasia Tekielska

RAY CHUNG

USA/NO

Ray Chung to wszechstronnie uzdolniony artysta, performer, inżynier oraz nauczyciel. Wszystko, co robi, płynie z głębokiej miłości do tańca, którą chętnie dzieli się z innymi. Jego pasją jest przede wszystkim improwizacja, a od 1979 roku zwłaszcza kontakt improwizacja, w której łączy elementy sztuk walki, bodyworku i ruchu autentycznego.

Ray tańczył u boku wielu wielkich postaci świata kontakt improwizacji, takich jak Nancy Stark Smith, Steve Paxton, Nita Little, Lisa Nelson, Peter Bingham, Chris Aiken i Andrew Harwood. Regularnie współpracuje z tancerzami, muzykami i innymi artystami. Od 1982 roku posiada także certyfikat instruktora shiatsu (Shiatsu Education of America), zdobyty pod okiem Wataru Ohashi, Ryuho Yamada i Shizuto Masunaga.

Jego prace i warsztaty zdobyły uznanie na licznych krajowych i międzynarodowych festiwalach. Obecnie dzieli czas pomiędzy San Francisc’iem i Szwecją, regularnie prowadząc warsztaty na całym świecie.

INTENSIVE: W GOTOWOŚCI

Co znaczy i co jest potrzebe by być w gotowości do zaangażowania się w KI fizycznie, mentalnie, emocjonalnie i twórczo? W jaki sposób poziom mobilności, zwinności i elastyczności poszerza zakres możliwości w naszej praktyce? Które zdolności poznawcze, zarówno świadome, jak i nieświadome, dają nam szerszy wachlarz wyborów? Czy poziom doświadczenia jest decydującym czynnikiem w kształtowaniu jak i czego szukamy w swojej praktyce? W jaki sposób nasze uprzednie doświadczenia wpływają naszą praktykę?

Te i podobne zagadania będą głównym tematem tej ścieżki porannej. Zanurzymy się w różnych ćwiczeniach i doświadczeniach, które pozwolą nam spojrzeć na nawyki z innej perspektywy. Praktyka może prowadzić do kształtowania nawyków i powtarzalnych wzorców ruchowych. Niektóre z tych nawyków mogą być niepożądane, ale dopiero pełna akceptacja naszych wzorców pozwoli na głębokie połączenie z podświadomością i sprawia, że jej zaufamy.

NINA MARTIN

USA

Nina Martin to choreografka, pedagożka, teoretyczka tańca i performerka. Jej zainteresowania badawcze skupiają się na percepcji, kompozycji i ruchu spontanicznym, korzystając z 40-letnich doświadczeń w zakresie badań nad ucieleśnieniem i praktyki tanecznej. Nina jest członkinią kolektywu artystycznego Lower Left Performance Collective, zaangażowanego we wspólne badania nad tańcem i performansem. W ramach tej współpracy opracowała dwa systemy improwizacji: Ensemble Thinking i ReWire Movement States. Są one uzupełnieniem jej długoletniej praktyki kontakt improwizacji.

Nina jest także profesorą tańca na Wydziale Tańca Klasycznego i Współczesnego na TCU (Texas Christian University). Organizuje też laby performatywne w Zachodnim Teksasie, w centrum kultury Marfa. Od lat 70. wykłada na Wydziale Sztuki i Kultur Świata na UCLA oraz na Wydziale Teatru Eksperymentalnego na New York University. Gościła również na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych, Europie, Azji i Kanadzie. Pracowała i uczyła się u boku takich artystów jak Steve Paxton, Deborah Hay, Simone Forti i Lisa Nelson.

http://www.ninamartin.org/

http://www.lowerleft.org/

http://www.ensemblethinking.com/

ŚCIEŻKA PORANNA: SZERSZA PERSPEKTYWA: LAB PERFORMATYWNY – kontakt improwizacja w wymiarze performatywnym

Nina, wraz z uczestnikami zanurzą się w tańcu, skupiając się na formach naturalnie występujących w improwizowanym tańcu scenicznym: cielesności w solo, cielesności w kontakt improwizacji i cielesności w grupie. Performatywna improwizacja taneczna zaprasza nas do swobodnego poruszania się we wszystkich trzech formach, aby ucieleśnić improwizację jako formę sztuki.

Podczas warsztatu Nina będzie korzystać z systemów tanecznych takich jak Articulating the Solo Body, czyli wyrażanie ruchu solo, kontakt improwizacja i Ensemble Thinking, czyli myślenie w wymiarze zespołowym (opracowanych we współpracy z Lower Left Performance Collective w ramach autorskich badań nad tańcem). Systemy te przygotują tancerzy do doświadczania głębokiej satysfakcji z tańczenia jako część zespołu, który dostrzega i wspiera taniec każdego członka grupy, jednocześnie działając jako spójny zespół sceniczny. Rozgrzewki wykorzystujące ruch solo i w kontakcie będą płynnie przechodzić w Ensemble Thinking jako ramę dla naszego performansu.

ANYA CLOUD

USA/DE

(ona, ich)

Anya Cloud pochodzi z Alaski i obecnie dzieli swój czas między Berlinem a Kolorado. Jako biała osoba queer, skupia swoją pracę na kultywowaniu radykalnej żywotności jako praktyki artystki-aktywistki, a podstawą jej działalności jest współpraca intersekcjonalna. Anya ma 20-letnie doświadczenie w kontakt improwizacji. Od lat uczy tej formy tańca, praktykuje ją i występuje na arenie międzynarodowej, traktując KI przede wszystkim jako formę queerową. Anya zajmuje się eksperymentalnym tańcem współczesnym, kontakt improwizacją i somatyką, które praktykuje, bada i przekazuje innym w ramach swoich warsztatów, stosując przy tym metodologie antyopresyjne. Jej działania artystyczne są realizowane i wspierane przez różne instytucje, takie jak Movement Research at the Judson, Tanzfabrik, Dock 11, Workshop Foundation, ImPulsTanz, freeskewl, La MaMa, Los Angeles Performance Practice, REDCAT, Tanzquartier, SFDI, WCCI Jam, The Field Center, i Ministerstwo Kultury Gwatemali. Anya wraz z Makisig Akin prowadzi projektowy eksperymentalny zespół taneczny The Love Makers. Anya współpracowała i występowała w performansach takich twórców jak Sara Shelton Mann, Nancy Stark Smith, Ishmael Houston-Jones, Karen Schaffman, Eric Geiger, Karen Nelson i Nhu Nguyen. Posiada tytuł magistra sztuk scenicznych w dziedzinie teatru tańca i została przeszkolona w metodzie Feldenkraisa® pod kierunkiem Elizabeth Beringer. Obecnie jest adiunktką wykładającą taniec na University of Colorado Boulder.

ŚCIEŻKA PORANNA: KI JAKO PRAKTYKA WYSOKIEGO RYZYKA

Podczas tych warsztatów kontakt improwizacji będziemy badać strategie pozwalające na kultywowanie queerowej dzikości w naszych tańczących ciałach. Będziemy rozwijać naszą wytrzymałość fizyczną i delikatną precyzję wymagającą cierpliwości. Będziemy eksplorować okrągłość i przepuszczalność ciał jako otwartych systemów, rozwijając ścieżki żywotności, sprawczości i wyobraźni. W naszej pracy będziemy wykorzystywać takie elementy jak przetaczanie się, ślizganie, upadanie, latanie, dezorientacja, impet, czas, miękkie kolizje, oddawanie ciężaru i kompozycja. Uczestnicy poszerzą swój potencjał ruchowy dzięki szczegółowej i głębokiej pracy nad czuciem, naciskiem, intencją, tonusem, kierunkiem, czasem, jakością i sekwencjonowaniem. Rozwiniemy umiejętności, które pozwolą nam lepiej słuchać, wyrażać zgodę, stawiać granice i podejmować ryzyko. Niektóre rzeczy będą wydawać się nudne, a inne ekscytujące – wszystko to będzie wpływać na zwiększenie zakresu i autentyczności naszego tańca. Ten warsztat będzie bardzo fizyczny i bardzo polityczny. Rozszerzymy możliwości tego, co może być tańcem w ramach kontakt improwizacji, poprzez wspólne, czułe bycie w nieznanym . Będziemy pracować z kontakt improwizacją jako praktyką wysokiego ryzyka, która budzi odwagę, wzajemną troskę, chaos, transformację, konkretność i odpowiedzialność. Będziemy kwestionować, będziemy badać i będziemy się dobrze bawić. Zabierzemy do tańca nasze ciała, takie, jakie są, będąc ludźmi takimi, jakimi jesteśmy.

IWONA OLSZOWSKA

Tancerka, improwizatorka, choreografka i nauczycielka tańca. Jest pedagożką Somatic Movement wg podejścia Body Mind Centering®. Założycielka i dyrektor artystyczny Eksperymentalnego Studia Tańca EST w Krakowie.

Tańczy, występuje i uczy na warsztatach i festiwalach w całej Europie. Występowała na Festiwalu Improwizacji w Judson Church w Nowym Jorku, na George Washington University oraz w Dartington College w Anglii. Obecnie uczy m.in. w Hurtowni Ruchu i na wydziałach tańca w Łodzi i Krakowie. Jej praktyka artystyczna i pedagogiczna czerpie z technik tańca współczesnego i metod somatycznych.

Uczestniczyła w zajęciach na Uniwersytecie George Mason, Uniwersytecie Alabama oraz Uniwersytecie w Calgary. Jej twórczość obejmuje prace choreograficzne, projekty improwizacyjne, site-specific, a także współpracę z muzykami. Współpracowała z muzykiem Marcinem Janusem i designerem Grzegorzem Kaliszukiem, realizowała projekty improwizacyjne z Renatą Piotrowską, Michaelem Schumacherem, Natalią Iwaniec, Anną Haracz i Pawłem Koniorem oraz Pracownią Fizyczną Jacka Owczarka.

ŚCIEŻKA POPOŁUDNIOWA: REZONUJĄC – WYCZUWANIE DZIAŁAŃ W PRZESTRZENI MIEJSKIEJ

Podczas naszych laboratoriów w przestrzeni miasta będziemy badać różne podejścia do przestrzeni, które napotkamy na naszej drodze. Naszym celem jest pogłębienie zrozumienia danego miejsca poprzez wydłużenie czas ekspozycji na określone bodźce z nim związane. Znajdziemy ucieleśnione relacje z otoczeniem i zbadamy, w jaki sposób możemy pogłębić i rozwinąć tę relację.

Część naszych reakcji będzie pochodzić z rezonowania z miejscem – gdy odkryjemy, co ta przestrzeń zawiera, co w niej nas porusza.

Część reakcji będzie odpowiedzią na doznania zmysłowe, rodząc się w uważnej obecności – gotowej do wyboru tego, w co chcemy się zaangażować.

Część wynikać będzie z natychmiastowej reakcji na to, co mijamy – traktując miasto jako krajobraz prowokujący do określonego sposobu poruszania się.

Część może pochodzić z obserwacji wzorców ruchu już istniejących w przestrzeni – dopasowywania się i rozwijania ich dalej.

Stąd, będziemy dostrajać nasze ciała, aby były gotowe do obserwowania, manifestowania, wyrażania i tworzenia.

Będziemy pracować z krótkimi partyturami – jako przykładami, grami, performensami w mikro skali.

ZUZANNA BUKOWSKI

DE/PL/TH

Zuzanna Bukowski zaczęła tańczyć w wieku 4 lat i kontynuowała swoją przygodę z ruchem poprzez sztuki walki, balet, jogę, taniec współczesny oraz Axis Syllabus. Rozwija swoją praktykę ucieleśnienia pod okiem nauczycieli kontakt improwizacji i tańca współczesnego z całego świata.

Obecnie najbardziej interesuje ją stosowanie zasad ruchu określonych w Axis Syllabus w praktyce kontakt improwizacji, a także wykorzystywanie struktury Underscore. Pasjonuje ją wzajemna zależność ciała i umysłu, którą wciąż odkrywa poprzez swoją pracę w coachingu, IT i tańcu.

Zuza współorganizuje Thailand Contact & Movement Arts Festival i Warsaw CI Flow Festival oraz pracuje w roli konsultantki IT, szukając równowagi pomiędzy potrzebami ciała i umysłu.

ŚCIEŻKA POPOŁUDNIOWA: MOVING ME, MOVING YOU – SOLO INTO CI

Podczas warsztatów przyjrzymy się naszym indywidualnym wzorcom ruchowym, aby rozpracować je przed wejściem w kontakt z innymi. Przez te dwa dni skupimy się na stosowaniu różnych zasad kontakt improwizacji, korzystając z Axis Syllabus. To podejście ma na celu doskonalenie naszych ruchów, odblokowując większy potencjał w naszych strukturach ruchowych.

Będziemy zagłębiać się w te zasady samodzielnie, w konkretnych wzorcach, oraz z partnerem, aby lepiej zrozumieć poszczególne pojęcia. Zbadamy również tematy takie jak punkty pozwalające na miękkie lądowanie, tensegracja i ruch kości w ciele.

Zastanowimy się nad pytaniami: jak można delikatnie wejść w kontakt z podłogą? Jak biodynamika ruchu sprawia, że nasze ruchy są jednocześnie płynne i mocne? Jak utrzymać swój własny flow, wchodząc w kontakt z inną osobą?

Przez te dwa dni będziemy skakać, przetaczać się, badać, mięknąć i bawić się przy świetnej muzyce. Wprowadzimy także elementy choreograficzne, aby płynnie przejść do ruchu solo. Możesz spodziewać się mieszanki nauki z dobrą zabawą.

KATARZYNA BURZYŃSKA

Katarzyna jest psychologiem, który ukończył szkołę psychoterapii zorientowanej integracyjnie DDA/DDD. W jej pracy wykorzystuje praktyki tańca i ruchu, takie jak improwizacja, kontaktowa improwizacja oraz techniki budowania świadomości ciała, aby pomóc swoim pacjentom w gabinecie psychoterapeutycznym, w pracy z kolektywem artystycznym SzurSure oraz w codziennym życiu. Katarzyna eksploruje ruch i dotyk jako alternatywną formę komunikacji i narzędzie wykorzystywane w rozwoju zarówno dorosłych, jak i dzieci.

Kombinacja wiedzy Katarzyny na temat klasycznej psychologii oraz pracy z ciałem pozwala jej na poszerzenie spojrzenia na psychikę człowieka i procesy, jakie zachodzą w nim. W 2018 roku ukończyła kurs choreografii eksperymentalnej w Centrum w Ruchu.

Bliskość w Ruchu – święto dla relacji

Warsztat dla dzieci i rodziców.

Bliskość w Ruchu to okazja do spotkania i budowania porozumienia z dzieckiem i ze sobą. Katarzyna oraz dzieci będą mieli szansę na doświadczenie innej formy komunikacji i wzmocnienie więzi rodzic-dziecko poprzez działania ruchowe oparte o elementy kontakt / improwizacji, improwizacji oraz pracę z metaforą. Dotyk jest jednym z ważniejszych elementów prawidłowego rozwoju człowieka i najważniejszym elementem Bliskości w Ruchu. Przyjemność, obecność, uważność na siebie wzajemnie to podstawowe zasady naszych spotkań. To nauka świadomego i autentycznego ruchu, który jest współtworzony w relacji rodzic – dziecko. Poprzez działania ruchowe, skupienie na ciele i pracę z wyobraźnią integrujemy działania obu półkul mózgowych. Pozwala to pogłębiać najważniejszą w życiu dziecka relację oraz oprzeć ją na bezpiecznym dotyku, bliskości i zaufaniu. Wszystko po to, aby móc dzielić się swoimi przeżyciami i potrzebami, rozwijać poczucie bycia wartościowym, widziany, branym pod uwagę. Ważnym. Będziemy biegać, skakać, turlać się, oddychać, latać i upadać, śmiać się i rozwijać spontaniczność. To narzędzia pomocne w rozwijaniu 4 ważnych elementów dobrej i wspierającej więzi: gotowości do zabawy, akceptacji, ciekawości oraz empatii. Podczas warsztatu działamy dwutorowo: · rozwijamy zdolności motoryczne i świadomość ciała · wzmacniamy zaufanie i pewność siebie, poczucie własnej wartości Dorosłe obowiązki zostawimy zanim wejdziemy do wspólnej przestrzeni. Naszą podstawową zasadą będzie brak przymusu i konieczności wyrobienia się w jakimś standardzie.

Klara Łucznik

PL/UK

Klara specjalizuje się w byciu pomiędzy: pomiędzy sztuką a nauką, pomiędzy tańcem a psychologią, pomiędzy ucieleśnieniem a uciekającymi myślami, pomiędzy improwizacją a potrzebą struktury.

Zaczęła od studiowania fizyki teoretycznej, praktykuje fizyczność w ruchu. Posiada dyplomy magistra psychologii i magistra sztuki w dziedzinie choreografii i teorii tańca. Obroniła doktorat na pograniczu psychologii i sztuk performatywnych o twórczości i flow (poczuciu przepływu) w tanecznej improwizacji grupowej (University of Plymouth, UK), członkini Institute for Study of Somatic Communication, kierowanego przez Nitę Little. Przez ostatnie kilka lat prowadziła badania empiryczne i ucieleśnione nad rolą kontaktu z naturą.

Obecnie, z potrzeby rozsądku i spójności, wróciła do badań nad tańcem: ucieleśnioną komunikacją, rolą dotyku i przyglądaniem się, jakie pozytywne skutki uboczne przynosi nam taniec, a w szczególności improwizacja.

W międzyczasie organizuje przestrzenie dla tańca: kuratorka Warsaw CI Flow, Laboratoriów Ruchowych w MIKu, współorganizatorka działań KI w Totnes, UK. Swoją pasję dla improwizacji grupowej konsoliduje w cyklu warsztatów Robiąc Miejsce.

Zdjęcie: Inna Arya Pavlichuk

UNDERSCORE

Underscore jest praktyką uważnego dżemu kontakt improwizacji opracowaną przez Nancy Stark Smith, jedną z twórczyń i światowych edukatorek KI. Struktura Underscore pozwala na pełne spektrum ekspresji energetycznej i fizycznej, ucieleśniając szereg form i zmieniających się stanów.

Praktyka Underscore jest opisana i ustrukturyzowana, ale mimo to nieprzewidywalna. Przechodzi przez szeroki zakres stanów dynamicznych, w tym długie okresy bardzo małej, prywatnej i cichej aktywności wewnętrznej oraz inne okresy wyższej energii i tańca w grupie.

Przed praktyką Klara poprowadzi 45-minutowe wprowadzenie, podczas którego zaprezentuje strukturę oraz zapozna nas z językiem Nancy, słownictwem i ideogramami opisującymi możliwości i stany w kontakt improwizacji.

Tomasz Domański

Tomasz – tancerz, performer, pedagog. Uczy kontakt improwizacji i partneringu, facylituje jamy, prowadzi warsztaty dla dorosłych i młodzieży. Od sześciu lat współtworzy kolektyw performatywny Szur-Sure, z którym występuje na scenie oraz w przestrzeni miasta w performancach site-specific oraz grupę partneringową Oddaj Ciężar. W improwizacji kontaktowej interesuje go eksplorowanie nieskończonej ilości możliwości ruchu oraz elementów , które na ten ruch wpływają, relacja z partnerem, intencja, świadomość ciała, uwaga oraz budowanie głęboko zakorzenionego zaufania do swojego ciała a ostanio miękkość i spokój ciała w pozycjach odwróconych.

LABORATORIUM KI: SPOKÓJ I MIĘKKOŚĆ W POZYCJACH ODWRÓCONYCH

W ramach zajęć będziemy badać, jak zachować spokój i miękkość ciała podczas wchodzenia na partnera w pozycjach odwróconych. Dowiemy się, jak efektywnie pracować z ciałem, żeby wspierać podnoszenia do góry nogami. Poszukamy organicznych połączeń, wykorzystując dynamikę i przenoszenie ciężaru, które naturalnie poprowadzą nas do pozycji odwróconych. W trakcie warsztatu przećwiczymy kilka przejść i zabarań. Zajęcia są przeznaczone dla uczestników z podstawowym doświadczeniem w staniu na rękach.

FILIP WENCKI

Filip Wencki to nauczyciel, który nigdy nie zatrzymuje się w rozwoju swojej własnej praktyki. Specjalizuje się w improwizacji i kontakt improwizacji. Jako artysta kinetyczny i wizjoner ruchu od wielu lat zgłębia obszary komunikacji somatycznej, zarówno w kontekście performansu, jak i rozwoju osobistego.

Filip ma ponad piętnastoletnie doświadczenie w ruchu improwizowanym, tańcu i teatrze fizycznym. Jego działalność artystyczna i pedagogiczna obejmuje reżyserię, performans oraz dzielenie się swoją wiedzą na całym świecie. Miał przywilej pracować i uczyć w krajach takich jak Ukraina, Hiszpania, Włochy, Czechy, Dania, Szwecja, Francja, Niemcy, Kolumbia, Meksyk i Tajlandia.

WYRAZ I KOMUNIKACJA W TAŃCU

Filip podzieli się z nami wyjątkowym podejściem do kontakt improwizacji. Intryguje go delikatna równowaga pomiędzy pozwalaniem ciału na naturalną reakcję na szerokie spektrum bodźców, obejmujących zarówno te fizyczne, jak i emocjonalne, wewnętrzne i zewnętrzne, a koniecznością przejmowania kontroli. To stan, w którym ciało wykorzystuje zdobyte umiejętności, takie jak sztuka bezpiecznego upadania czy płynne ruchy, osiągnięte poprzez relaksację, a jednocześnie używa wrodzonych refleksów i instynktów, takich jak unikanie potencjalnych kolizji czy sytuacji prowadzących do kontuzji. Reprezentuje on jednoczesne współistnienie autonomii ciała i kontroli, tworząc unikalny stan, w którym umysł jest w zawieszeniu, podczas gdy zmysły w pełni się wyostrzają. To stan charakteryzujący się całkowitym rozluźnieniem, a jednocześnie, paradoksalnie, absolutną gotowością do ruchu. Obejmuje pracę z pełnym spektrum napięcia mięśniowego, opanowanie zdolności dostrojenia z innymi, oferując jednocześnie kontrpropozycje. Reprezentuje poszukiwanie piękna w ruchu, eksplorację prawdy ukrytej w ciele oraz elektryzującą siłę napędzającą ekspresję i kreatywność. Jednocześnie jest to świetna zabawa.

Bartek Bartosiński

Z wykształcenia inżynier. Zajmuje się fotografią, tworzeniem obiektów upcyklingowych, performance oraz webdesignem.

Od 2016 regularnie tańczy kontakt-improwizację. W ramach tej praktyki występował w performance „Nie chce Mi się dłużej czekać” w 2019 roku.

W obszarze jego zainteresowań leżą sztuki wizualne, ruch improwizowany oraz porzucone obiekty, którym można nadać nowe znaczenie poprzez czucie, intuicję i absurd.

Fascynuje go ciało jako emanacja duchowości. Lub odwrotnie.

Kasia Tekielska

Absolwentka klasy altówki Akademii Muzycznej im. St. Moniuszki w Gdańsku oraz Koninklijk Vlaams Conservatorium w Antwerpii. Gra również na skrzypcach, śpiewa i komponuje własną muzykę. Brała udział zarówno w koncertach muzyki klasycznej, jak i tych związanych z innymi gatunkami muzycznymi. Współpracowała z zespołami, takimi jak The Frozen North (post rock), Ba Bu (autorskie aranżacje coverów na 3 głosy i looper) oraz z Emmą Bonnici (folk, pieśni tradycyjne).

Na swojej ścieżce spotyka się też z artystami z innych dziedzin sztuki – tworzy muzykę do spektakli tańca (cykl performansów ‘Po-łączeni’/Fundacja Sztuka Ciała), inspirowaną malarstwem, rzeźbą. W 2014 r., w Muzeum Sztuki Nowoczesnej, zaprezentowała wraz z grupą artystów niezależnych, cykl koncertów, w których słychać echo wystawy rzeźbiarki Marii Bartuszovej. W 2015 r. stworzyła muzykę do słuchowiska opartego na „Podróży zimowej” St. Barańczaka (Studium Teatralne), a w 2017, wraz z Dominiką Jarosz, muzykę do koncertu inspirowanego obrazem Angeliki Kauffmann „Ariadna opuszczona przez Tezeusza” (przy wystawie jednego obrazu, Łazienki Królewskie). Regularnie łączy się z tancerzami, tworząc muzykę na żywo pod improwizacje.

Obecnie pracuje nad materiałem solowym. Pasjonuje się muzyką wokalną baroku, którą zgłębia pod okiem i uchem dr Agnieszki Budzińskiej Bennet.

Daniel Zorzano

PL/MX

Daniel urodził się w Meksyku, ukończył studia w klasie violi da gamba oraz violone (kontrabas) w Koninklijk Conservatorium w Hadze pod kierunkiem Wielanda Kuijken’a, Margaret Urqhart i Philippe’a Pierlot’a, oraz w Conservatoire National Supérieur de Musique et Danse w Lyonie w klasie violi da gamba Marianne Muller. Producent i DJ prezentujący swoje sety oraz live acty m.in w Warszawie, Berlinie i Meksyku. Muzyk i organizator projektów artystycznych. Współzałożyciel Artist Kollective KICK PERFECT.