Nauczyciele i Artyści

NAUCZYCIELE I ARTYŚCI

MIRVA MÄKINEN

FIN

Antoine Ragot

FR/DE

Iwona Olszowska

Pawel Konior

Edo Ceder

Nica Portavia

Filip Wencki

PL/DE

Michał Ratajski

Magdalena Brzozowska

Paweł Kubiak

Hanna Jurczak

Tomasz Kowalski

Colleen Bartley

Zuzanna Bukowski

PL/DE

Klara Łucznik

PL/UK

Paulina Święcańska

Sveta Bird

Daniel Dragoescu

Ksenia Opria

UA/PL

Julian Zubek

Ewa Szubstarska

PL/IL

Nita Little

USA

Ivanna Smolyana

MUZYKA

KASIA TEKIELSKA

MACIEJ REMISZEWSKI

Phao Sanato

MIRVA MÄKINEN

FIN

Mirva obroniła doktorat w dziedzinie tańca na Uniwersytecie Artystycznym w Helsinkach w 2018 roku. Jej badania akademickie skupiają się na somatoestetyce kontakt improwizacji. Wcześniej, w 2000 roku, ukończyła studia magisterskie na Wydziale Tańca Uniwersytetu Artystycznego w Finlandii. Posiada również tytuł magistra wychowania fizycznego uzyskany na Uniwersytecie Jyväskylä.

Od 2000 roku jest nauczycielką tańca, choreografką i wykładowczynią tańca w Liceum Sztuk Scenicznych Kallio. Ponadto uczyła na międzynarodowych festiwalach tańca i kontakt improwizacji. Mirva współpracuje z wieloma różnymi zespołami tanecznymi i choreografami, m.in: Karttunen Kollektiv, New Circus Company Circo Aereo, Echo Echo, z choreografem Joona Halonen. Współpracowała też z Frey Faust i Joergiem Hassmannem. Obecnie pracuje z fińskim choreografem Valtterim Raekallio.

Zdjęcie: Kim Saarinen, na zdjęciu: Mirva Mäkinen i Katja Mustonen
Zdjęcie twarzy: Borys Boryszenko

Antoine Ragot

FR/DE

Antoine zajmuje się praktyką i badaniami w dziedzinie tańca współczesnego, improwizacji, kontakt improwizacji, technik atletycznych i somatycznych. Prowadzi roczny program edukacyjny, w ramach inicjatywy prowadzonej przez artystów, w Lake Studios w Berlinie, dzieląc się swoim wieloletnim doświadczeniem w nauczaniu i trenowaniu poprzez pryzmat podejścia Axis Syllabus.

Więcej szczegółów można znaleźć na jego stronie internetowej:

CI z Antoine’em:

IWONA OLSZOWSKA

Tancerka, improwizatorka, choreograf i nauczyciel tańca. Jest pedagogiem Somatic Movement wg metody Body Mind Centering; założycielka i dyrektor artystyczny Experimental Dance Studio EST w Krakowie. Tańczy, występuje i uczy na festiwalach i warsztatach w całej Europie. Występowała na Festiwalu Improwizacji w Judson Church w Nowym Jorku, na Uniwersytecie George Washington oraz w Dartington College w Anglii. Obecnie uczy w takich instytucjach jak Hurtownia Ruchu, Akademii Muzycznej w Krakowie oraz w Łodzi i innych.
Jej praktyka artystyczna i pedagogiczna czerpie z technik tańca współczesnego i metod somatycznych. Kształciła się m.in. u Milan Kozanek, Rey Chunk, Eckhard Muller, Yaniv Mintzer, Benno Voorham, Steve Bats, Joerg Hassman, Adrian Russi and Nancy Stark Smith. Uczestniczyła w zajęciach także na Uniwersytecie George Mason, Uniwersytecie Alabama oraz Uniwersytecie Calgary. Jej twórczość obejmuje prace choreograficzne, projekty improwizacyjne, site-specific, a także współpracę z muzykami. Ostatnio współpracowała z muzykiem Marcinem Janusem i designerem Grzegorzem Kaliszukiem, jak również współpracowała nad projektami improwizacyjny z Renatą Piotrowską, Michaelem Schumacherem, Natalią Iwaniec, Anną Haracz i Pawłem Koniorem.

Paweł Konior

Performer, tancerz i pedagog. Po ukończeniu Akademii Wychowania Fizycznego i Eksperymentalnej Akademii Tańca w Salzburgu przez kilka lat pracował jako tancerz i performer w Holandii, Belgii i Polsce. Współpracował z takimi artystami jak Rita Vilhena, Pedro Goucha, Einat Tuchman, More Shani, T.r.a.s.h Company, Ugo Dehaes, Tomasz Wygoda, Iwona Olszowska. Ponadto w dzieciństwie Paweł trenował gimnastykę, tenis i bieganie. Jego sportowe doświadczenie ma znaczący wpływ na jego sposób tańczenia i myślenia o ruchu. Swoją metodę uczenia opiera na organicznym i płynnym sposobie poruszania się.

Improwizacja przeplata się z techniką, świadomością ciała i zabawą.
Wśród nauczycieli, z którymi Paweł studiował KI, znajdują się m.in. Iwona Olszowska, Ray Chung, Andrew Harwood, Nancy Stark Smith, Tal Avni, Joergiem Hassman i Daniel Werner.

Edo Ceder

Edo zaczął tańczyć w wieku 20 lat i od tamtej pory występuje, uczy, tworzy i produkuje taniec. Tworzył i występował w Izraelu, Chinach, Armenii, Niemczech i Polsce. Od 2006 roku uczy techniki KI i improwizacji w Izraelu i za granicą. Posiada 2. Dan w tradycyjnym japońskim Jujitsu, uczył dzieci i dorosłych. Pracował również z ludźmi za pomocą somatycznej “Metody Grinberga”. Jest członkiem Izraelskiego Stowarzyszenia Choreografów oraz Izraelskiego Stowarzyszenia Improwizacji Kontaktowej. Posiada tytuł licencjata psychologii i obecnie kontynuuje studia magisterskie w dziedzinie tańca.

Edo obecnie mieszka i tworzy w Tel Awiwie. Prowadzi cotygodniowe zajęcia z KI i improwizacji oraz pomaga w organizacji dżemów.

Jest również dyrektorem generalnym i współzałożycielem startupu, który opracowuje inteligentny, noszony na ciele czujnik oddechu poprawiający regulację emocjonalną –

Więcej o pracy Edo na

Nica Portavia

Nica urodziła się w Fano, w centrum Włoch. Już jako dziecko zaczęła uczyć się tańca, pielęgnując także pasję do teatru. Po ukończeniu szkoły przeniosła się do Bolonii, gdzie studiowała filologię włoską na Uniwersytecie Humanistycznym w Bolonii. Tam też po raz pierwszy zetknęła się z kontakt improwizacją i od tamtej pory stała się ona jej językiem tańca i jedną z największych miłością.
Zaczęła podróżować i studiować KI na całym świecie, u wielu różnych nauczycieli, m.im. z: Linad Bufali, Charliem Morrisseyem, K.J. Holmes, Otto Ramstadem, Martinem Keogh, Anjeliką Doniy, Leilani Weis, Nitą Little i Danielem Lepkoffem.

Po drodze, zakochała się w metodzie Body Mind Centering, zaczęła się jej uczyć i praktykować, łącząc ją z tańcem. Ukończyła szkolenie ‘Materials for the Spine’ (Praktyki dla Kręgosłupa) Steve’a Paxtona, podczas którego miała przyjemność poznać Steve’a i z nim studiować, całkowicie zanurzając się w jego badania. Następnie kontynuowała swoje własne poszukiwania nad Praktykami dla Kręgosłupa w Kontakt Improwizacji.

Uczyła na wielu międzynarodowych festiwalach KI, m.in. we Francji, Niemczech, w Ukrainie, we Włoszech, w Hiszpanii, Argentynie, Rosji, Serbii. Od last współorganizuje ItalyContactFest, a w tym roku jest członkiem zespołu ECITE 2022 Portugal (International CI Teachers Exchange). Jest też w zespole CI Global Calendar, organizacji zajmującej się rozpowszechnianiem KI na całym świecie.

Filip Wencki

PL/DE

Od kilkunastu lat tańczę i działam w teatrze fizycznym, od ponad dziesięciu uczę w Polsce i na świecie (między innymi w Ukrainie, w Czechach, Danii, Niemczech, Francji, Szwecji, Kolumbii, Meksyku, Tajlandii, Malezji). Od kilku lat eksploruję autorskie techniki dydaktyczne w poszukiwaniu zespolenia umysłu z ciałem i intensywnego wyrażania.

Michał Ratajski

Nauczyciel, tancerz, perfomer, pokojowy wojownik. Od 27 lat nieustanny badacz, praktyk, poszukiwacz w zakresie ruchu, sztuk walki, tańca, teatru. Swą wiedzę rozwija poprzez stale podsycaną ciekawość – największy motor jego działań.
Założyciel i Dyrektor Artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Kontakt Improwizacji FRU oraz Teatru Tańca KIJO, współtwórca Akademii Kontakt Improwizacji – AKI. Wykładowca Akademii Muzycznej w Łodzi (Instytut Choreografii i Technik Tańca), Kurator Sceny Tańca AOIA, członek Rady Programowej Dotknij Teatru, twórca autorskiej metody I_GO_SYSTEM (Movement Practise Philosophy). Laureat kilku nagród, w tym stypendysta Alternatywnej Akademii Tańca w Poznaniu i laureat stypendium twórczego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Na co dzień związany z Łodzią. Tworząc ruch sceniczny współpracuje z teatrami w Polsce.

What is I_GO_SYSTEM?:

Martial Arts in Contact Improvisation:

Michał Ratajski KO_n—TAKT:

It is the moment to STOP:

Magdalena Brzozowska

Magdalena od narodzin córki zainteresowana jest naturalnym i swobodnym rozwojem motorycznym człowieka i komunikacją pozawerbalną. W pracy z dziećmi wykorzystuje techniki kontakt improwizacji, improwizacji, metodę ruchu rozwijającego i swobodnego. Inspiracje czerpie z zabaw ruchowych włączając dorosłego z dzieckiem do wspólnej praktyki kontaktu i komunikacji na zasadzie partnerstwa i wzajemnego słuchania poprzez ciało.

Doświadczenie i praktykę taneczną kształtowała jako tancerka grup międzynarodowych oraz na festiwalach i warsztatach m.in. w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Izraelu oraz Polsce. Autorka i tancerka spektakli improwizowanych. Koordynator projektów dla dzieci w Fundacji Artystycznej PERFORM. Nauczycielka 11tej edycji Festiwalu Kontakt Improwizacji Warsaw Flow, Laboratorium Kontakt Improwizacji dla dzieci i dorosłych – „Kreowanie ciałem, kształtowanie ruchem”. Stypendystka projektu „Kontaktuj z dzieckiem – Kultura w sieci” w roku 2020. Założycielka projektu „Kontaktuj z dzieckiem”, wraz z córką prowadzi spotkania oraz warsztaty ruchowe zachęcające dzieci i dorosłych do wspólnej zabawy poprzez ruch i taniec. Prowadząca i pomysłodawczyni projektu „Zobaczmy się”.

Maja Brzozowska – współprowadząca. Radosna i pełna energii 9-latka, która uwielbia ruch i przekraczanie swoich barier. Zawsze chętna do wspólnych „turlańców”, harców, podskoków i fikołków. W wolnej chwili wdrapuje się na drzewo lub robi czapkę na drutach.

Paweł Kubiak

Paweł jest pedagogiem i tancerzem. Ukończył szkołę CUUD Integracji Oddechem. Podczas studiów w Poznaniu pracował w przedszkolu leśnym, prowadził zajęcia z KI oraz warsztaty ruchowe dla rodziców z dziećmi. Aktualnie podróżuje po Francji naprawiając domki campingowe i poszukując okazji do tańca w różnych miejscach. W wolnym czasie gra na didgeridoo i praktykuje Metodę Feldenkraisa. Lubi się uczyć nowych rzeczy, robić mniej i podążać za ciekawością.

Hanna Jurczak

Zajmuje się systemową terapią ciała i tańcem jako praktyką emancypacyjną w Lipsku. Jest częścią queerowego kolektywu performatywnego o różnej sprawności POLYMORA Inc. Projekty związane z KI to Radical Contact (spotkanie o polityce ciała i KI w Szwecji), Kultura Zgody w kontekście (comiesięczna globalna internetowa grupa badawcza) oraz Jam zgody Leipzig.

Tomasz Kowalski

Pedagog tańca, fotograf, aktywista, pedagog edukacji poza formalnej. Absolwent Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi o specjalności choreografia i techniki tańca. Doświadcza, rozwija się i spełnia w ruchu, korzystając z technik: kontakt improwizacja, taniec współczesny, teatr tańca, taniec tradycyjny, breakdance.
Jest pomysłodawcą idei Harmony Art. Idea ta wykorzystując taniec, rozwój duchowy, film i fotografię. Wyłania sztukę z otaczającego świata, z dbałością o poczucie harmonii pomiędzy twórcą, odbiorcą i formą wyrazu. Idea która pozwala na znalezienie równowagi, tam gdzie jest ona potrzebna. Poprzez warsztaty, projekty, pisarstwo i postawę społeczną.
Edukuje się i realizuje swoje pasje w Polsce i na świecie (m.in w Portugalii, Niemczech, Hiszpanii, Grecji, Francji, Wielka Brytanii, Nowa Zelandii, Gwatemali) Współpracując z teatrami, organizacjami pozarządowymi, fundacjami, firmami, artystami. Między innymi: Teatr Chorea, Rosanna Gamson, Fundacja Arte Ego, Urząd miasta Łodzi, Fundacja Sztuka Ciała, OSiR Wawer, Escola Superior de Danca, Agora Aveiro, Kreisau Initiative, Fundacja Blossin, Helen Poynor, Pitsas Camp, Ma-Uri institute.

Collen Bartley

Colleen współredagowała „Contact Quarterly CI Newsletter” z Nancy Stark Smith w latach 2012-2020 i jest obecnie w zespole zajmującym się internetową edycją Rolling Edition CQ wraz z Karen Nelson i Rosemary Carroll, pod redakcją Lisy Nelson. Redagowała dancelifeworld ze Stevem Paxtonem: Drafting Interior Techniques oraz katalog wystawy Culturgest w Portugalii o tej samej nazwie. Uczestniczyła w przedsięwzięciu Round Robin Project, współtworząc Globalny Kalendarz KI i Archiwum KI. Jest współautorką Cultivating Emergence: Poiesis and Research in Contact Improvisation z Nitą Little. Organizowała dokumentację ECITE w Hiszpanii, Francji, Polsce i na Węgrzech.
Colleen zajmuje się obecnie zagadnieniem Cripping CI, czyli perspektywę tancerzy, którzy identyfikują się jako niepełnosprawni oraz ich praktykę artystyczną w KI. Owoce jej badań zostaną opublikowane w książce z esejami krytycznymi dla CI@50:Critical Mass. Ukryta niepełnosprawność Colleen wpływa na całą jej pracę i zaangażowanie w KI, jak i jej życie codzienne. Colleen wierzy, że każdy ma prawo do ruchu, że ludzie są z natury kreatywni, że ruch jest naszym pierwszym językiem i postrzega taniec jako sposób na wzmacnianie ludzi, wprowadzanie zmian społecznych i budowanie inkluzywnej społeczności.

London Contact Improvisation:

Zuzanna Bukowski

PL/DE

Zuzanna zaczęła tańczyć w wieku 4 lat i kontynuowała swoją podróż z ruchem poprzez praktyki sztuk walki, baletu, jogi, tańca współczesnego, Body Mind Centering, Axis Syllabus. Pogłębiała swoją praktykę ucieleśniania pod okiem różnych międzynarodowych nauczycieli kontaktu improwizacji i tańca współczesnego. Pasjonuje ją wzajemna zależność ciała i umysłu, którą wciąż odkrywa w swojej pracy w coachingu, IT, tańcu i jodze.

Zuza uczy kontakt improwizacji w Warszawie, Berlinie i Tajlandii, współorganizuje festiwal “Warsaw CI Flow” i “Thailand Contact & Movement Arts Festival” oraz pracuje jako konsultantka IT, szukając równowagi pomiędzy potrzebami ciała i umysłu.

Linki:

Klara Łucznik

PL/UK

Tancerka, improwizatorka, naukowczyni. Najchętniej realizuje projekty multidysciplinarne – współpracując z innymi artystami i naukowcami. Lubi pokazywać swoje prace w otwartych przestrzeniach miejskich i galeriach. Pracuje zarówno z technikami improwizacji otwartej, grupowej, jak i techniką KI, zadając pytania o naturę społecznej komunikacji i rozumienia siebie. W swoim podejściu kultywuje praktykę uważności – korzystania z doświadczenia zmysłowego, aby budować relacje z innymi – w kontakcie i poprzez przestrzeń. Studiowała improwizację m.in. z Adamem Benjaminem, Nancy S. Smith, Kirstie Simson, Charlie Morrisonem i Iwoną Olszowską. Jest członkinią grupy badawczej Bristol Collab zajmującej się ucieleśnioną komunikacją w improwizacji ruchem (pod kierunkiem Nity Little).
Klara jest również naukowczynią, obroniła doktorat z psychologii studiując grupowe procesy twórcze, ucieleśnioną komunikację i doświadczenie ‘przepływu’ (flow) w improwizacji tanecznej. W swojej obecnej pracy naukowej korzysta z narzędzi edukacji somatycznej i improwizacji w badaniach nad ucieleśnionym poznaniem.

Paulina Święcańska

Multidyscyplinarna artystka tworząca w materii tańca, filmu, malarstwa oraz szeroko pojętej animacji kulturalnej oraz coachingu poprzez sztukę.
Od 2011 roku współtworzy Fundację Artystyczną Perform, gdzie rozwija działalność edukacyjną i badawczą zarówno w Polsce, jak i we współpracy z zagranicznymi partnerami w programie ERASMUS +.
Czynnie pracuje jako choreograf, tworząc prace inkluzyjne dla osób z niepełnosprawnościami ruchowymi, seniorów i młodzieży. W swojej pracy choreograficznej łączy środowiska zawodowych artystów z różnych dziedzin sztuki z amatorami i pasjonatami, tworząc projekty na granicy sztuki, edukacji i działań społecznych. Realizuje projekty związane z działaniami site-specific dla społeczności lokalnych.
W swojej pracy artystycznej korzysta m.in. z takich technik i metod pracy z ciałem jak improwizacja kontaktowa, ruch autentyczny, improwizacja, praca z ciałem, floor work, animal flow i pilates.
Od 2019 roku zaangażowana w malarstwo intuicyjne VEDIC ART, pouring oraz od 2021 roku w naurografikę.

Sveta Bird

Sveta jest profesjonalną tancerką, performerką, choreografką, nauczycielką tańca, organizatorką festiwali i warsztatów na temat KI i wszystkiego, co związane z KI. Dyplomowana masażystka szkoły w Chiang Mai (Tajlandia). Tańczy od dzieciństwa. Przez ostatnie 16 lat zgłębia tajniki kontakt improwizacji, czasami odwiedza też inne praktyki zorientowane na ciało.

Daniel Dragoescu

Artysta, tancerz, reżyser, producent muzyczny/DJ, założyciel i nauczyciel Metamotion. Posiada również certyfikat masażysty (Chiang Mai School, Tajlandia). Jako performer i tancerz łączy różne formy sztuki (butoh, KI, hip-hop, freestyle) oraz współpracuje z teatrami i grupami performatywnymi. Ponadto tworzy poezję wizualną i filmy taneczne.

Metamotion – nieustanna eksploracja ludzkiego doświadczenia w obszarze Ciało/Umysł/Dusza czerpiąca z różnorakich praktyk, w tym tańca, kontemplacji, sztuk walki, qigong, ideokinezji itd. Sztuka swobodnego przepływu jako sposób na poznanie siebie i życie z całego serca.

Ksenia Opria

UA/PL

Urodzona w Kijowie, obecnie mieszka w Warszawie, studiowała w Finlandii, związana z Izraelem. Ksenia jest tancerką KI, praktykującą metodę Ilan Lev oraz facylitatorką ruchu, która w swojej pracy wykorzystuje praktyki somatyczne. Jest kuratorką i producentką wydarzeń opartych na pracy somatycznej dla osób z różnych środowisk, eksperymentuje z samoorganizującymi się strukturami. Uczestniczy w projekcie Moving-into-Soft-Skills.

“Kontakt Improwizacja była i jest dla mnie źródłem doświadczeń, nauki i praktyki. Ostatnio zafascynował mnie sposób, w jaki ruch tworzy formy i wzory. Niewidzialna architektura życia”.

Duet Ksenia i Linda:

Przejście do umiejętności miękkich:

Portret wykonała Poruszone, Teresa Więcko

Julian Zubek

Pracownik naukowy Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, członek Human Interactivity and Language Lab. Prowadzi badania z pogranicza psycholingwistyki i sztucznej inteligencji. Jest zafascynowany dynamicznymi aspektami interakcji międzyludzkich, bada zdolności ludzi do koordynacji na wielu poziomach i skalach czasu. Koordynację ruchową pojawiającą się spontanicznie pomiędzy ludźmi traktuje jako klucz do zrozumienia podstawowych mechanizmów społecznych, warunkujących powstawanie języka i kultury. Tańczy kontakt improwizację i uprawia chińskie sztuki walki.

W tym roku, wraz z Klarą Łucznik, współorganizuje wydarzenie towarzyszące festiwalowi:
KI – Dzień dla badaczy.

Ewa Szubstarska

PL/IL

Ewa jest tancerką, nauczycielką i choreografką z Polski, obecnie mieszkającą i tworzącą w Izraelu. Odnalazła KI jako tancerka współczesna w 2005 roku na warsztatach Milana Kozanka
i od tamtej pory zanurza się w niej w różnych formach i spotkaniach. Uwielbia odkrywać nowe wymiary i historie w obrębie tej techniki. Istotny wpływ na jej pracę mają techniki Body-Mind-Centering, Release-Techniques oraz Butoh. KI jest inspiracją dla jej pracy artystycznej, ale także daje jej narzędzia do radzenia sobie z codziennym życiem.

Nita Little

USA

Nita Little jest aktywistką na rzecz inteligencji relacyjnej. Głównym obszarem jej działalności są improwizacyjne praktyki taneczne, zapoczątkowane wraz z pojawieniem się i rozwojem improwizacji kontaktowej (KI) – formy zainicjowanej w 1972 przez Steve’a Paxtona. Nita pozostaje w awangardzie tej praktyki od 50 lat, szkoląc kolejne pokolenia praktyków i nauczycieli improwizacji kontaktowej na całym świecie. Tancerka, nauczycielka, choreografka i teoretyk tańca, Little otrzymała tytuł doktora w dziedzinie Performance Studies w 2014 roku. Obecnie powraca na międzynarodowe turnee, zapraszana przez zespoły taneczne, festiwale, konferencje i uniwersytety, aby uczyć, wykładać i komponować emergentne performanse. W swoich artykułach eksploruje ekologiczne działania uwagi i twórczy potencjał obecny w uwikłaniu w relacje. Kieruje międzynarodową siecią tanecznych zespołów badawczych – Institute for the Study of Somatic Communication (ISSC), która pozostawała w zawieszeniu z powodu pandemii, ale wkrótce wznowi działalność.

Ivanna Smolyana

Ivana jest tancerką, facilitatorką, organizatorką, terapeutką.

Jakie są Twoje aktualne zainteresowania w CI?

“Niełatwe pytanie, teraz, w czasach wojny. Na pewno nie są to poszukiwania fizyczne. Bardziej chodzi o badania antropologiczne dotyczące tego, jak społeczność CI zachowuje się i działa w czasie wojny. Ciekawi mnie również, jaki rodzaj ucieleśnienia staje się powszechny w społeczeństwie. Nie jesteśmy już tak zrelaksowani i rozluźnieni jak wcześniej. Ciekawi mnie, jakiego rodzaju adaptacja do stresu i bycia po stresie traumatycznym ma miejsce. Ale wszystko jest jeszcze w trakcie procesu.

Pamiętam jednak dobrze pierwszy jam, na którym udało nam się zatańczyć od początku wojny. Było to 18 marca 2022 roku. Spotkałam moją koleżankę Katię, której nie widziałam od początku wojny. Przytulaliśmy się i oddychaliśmy razem, czasem płacząc. Potem zaczęłyśmy się razem ruszać. Był to taniec troski, słuchania i więzi. Żadnych uniesień czy akrobacji, ale ogromna wdzięczność i uznanie za to, że żyjemy i jesteśmy razem”.

KASIA TEKIELSKA

Absolwentka klasy altówki Akademii Muzycznej im. St. Moniuszki w Gdańsku oraz Koninklijk Vlaams Conservatorium w Antwerpii. Gra również na skrzypcach, śpiewa i komponuje własną muzykę. Brała udział zarówno w koncertach muzyki klasycznej, jak i tych związanych z innymi gatunkami muzycznymi. Współpracowała z zespołami, takimi jak The Frozen North (post rock), Ba Bu (autorskie aranżacje coverów na 3 głosy i looper) oraz z Emmą Bonnici (folk, pieśni tradycyjne).

Na swojej ścieżce spotyka się też z artystami z innych dziedzin sztuki – tworzy muzykę do spektakli tańca (cykl performansów ‘Po-łączeni’/Fundacja Sztuka Ciała), inspirowaną malarstwem, rzeźbą. W 2014 r., w Muzeum Sztuki Nowoczesnej, zaprezentowała wraz z grupą artystów niezależnych, cykl koncertów, w których słychać echo wystawy rzeźbiarki Marii Bartuszovej. W 2015 r. stworzyła muzykę do słuchowiska opartego na „Podróży zimowej” St. Barańczaka (Studium Teatralne), a w 2017, wraz z Dominiką Jarosz, muzykę do koncertu inspirowanego obrazem Angeliki Kauffmann „Ariadna opuszczona przez Tezeusza” (przy wystawie jednego obrazu, Łazienki Królewskie). Regularnie łączy się z tancerzami, tworząc muzykę na żywo pod improwizacje.

Obecnie pracuje nad materiałem solowym. Pasjonuje się muzyką wokalną baroku, którą zgłębia pod okiem i uchem dr Agnieszki Budzińskiej Bennet.

MACIEJ REMISZEWSKI

Tworzy muzykę improwizowaną, z wykorzystaniem różnych instrumentów i uważności na osoby uczestniczące w wydarzeniu. Od trzech lat poznaje kontakt improwizację, BMC i inne formy uważnego ruchu i świadomości ciała oraz próbuje włączać muzykę do tych doświadczeń. W obu dziedzinach czerpie inspiracje z różnych obszarów i regionów.

Phao Sanato

Zakochany w ruchu wokalista, multiinstrumentalista i producent muzyczny. Od dziecka związany z dźwiękiem.

Muzyka to dla Niego nie tylko sposób na dekorowanie czasu. To przede wszystkim poszukiwanie wspólnego pulsu umysłów, serc i dusz. Celem jest znalezienie wspólnej drogi komunikacji. Reakcja na otoczenie i improwizacja są tym, co kocha najbardziej. Nie ogranicza się do tworzenia w obrębie jednego stylu, czerpiąc garściami ze wielu kolorów i stron świata muzyki. Podróżując po świecie i grając z kim tylko się da rozwijał swój alfabet muzyczny wyniesiony ze szkół muzycznych i producenckich. Jedną z jego największych inspiracji jest cisza, gdyż dzięki niej można wsłuchać się w to, co mówi wnętrze.

Oprócz komponowania muzyki filmowej i działalności solowej, gra z zespołami takimi jak Makiwara, Gaja oraz Jah Love Soundsystem. Ma na koncie kilkaset koncertów i długie godziny eksperymentów.