Nauczyciele i Artyści

NAUCZYCIELE I ARTYŚCI

JESS CURTIS

USA/DE

SIMONETTA ALESSANDRI

UK/IT

SEBASTIAN FLEGIEL

PL

GURU SURAJ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
IN
 
 
 
ADRIANNA MICHALSKA

IN/PL

Klara Łucznik

PL/UK

ROSALIND HOLGATE SMITH

UK/DE

THOMAS ROCOURT
 
 
 
 
 
 
 
 
FR
 
 
 
 
 
 

 

Katarzyna Dańska

PL

JOAQUÍN ALFEI

AR/UK

Jesus Alonso

ES

Tomasz Jimmy kowalski

PL

Olena Polianska

UA

Geraldin Espana

CO

Hanna Jurczak

PL

ZUZANNA BUKOWSKI

DE/PL/TH

TOMASZ DOMANSKI

PL

KATARZYNA BURZYŃSKA

PL

Reimar Wen Shen

DE/CH/TH

INNI ARTYŚCI

Paulina Święcańska

PL

Regina Lissowska-Postaremczak

PL

Weronika Kocewiak

PL

Bartek Bartosiński

PL

aranżacja dŹwięku

Kasia Tekielska

PL

KATERYNA GAVRYLOVA

UA

Julia Partyka

PL

Daniel Zorzano
PL/MX

JESS CURTIS

USA/DE

Jess jest wielokrotnie nagradzanym choreografem, reżyserem i performerem zaangażowanym w tworzenie eksperymentalnych, innowacyjnych spektakli poruszających problemy społeczne. Od 2000 roku mieszka w Berlinie i San Francisco. Wraz ze swoim transkontynentalnym zespołem Jess Curtis/Gravity wyprodukował 13 pełnometrażowych spektakli oraz liczne krótsze prace we współpracy z koproducentami w USA i Europie, występując w ponad 70 miastach w 15 krajach. W 2011 roku otrzymał prestiżową nagrodę Alpert Award in the Arts za choreografię oraz Homer Avila Award za innowacyjność w fizycznie zróżnicowanych przedstawieniach. Jess jest aktywny jako pisarz, rzecznik i organizator społeczności w dziedzinie tańca współczesnego i performance’u. Prowadzi warsztaty tańca inkluzywnego, improwizacji kontaktowej i performance’u interdyscyplinarnego w USA i Europie. Był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley i Uniwersytecie Sztuki w Berlinie. Posiada tytuł magistra choreografii i doktora nauk o sztuce na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis. www.jesscurtisgravity.org

Portret: Sven Hagolani

Czucie, Tańczenie I Performowanie

W jaki sposób nasze zmysły wspierają, zakłócają, włączają i  wpływają na (inter) akcje, które nazywamy tańcem i performancem? Podczas tego warsztatu będziemy pracować z najbardziej podstawowymi elementami doświadczenia, odkrywając zmysły, postrzeganie, impulsy, emocje, uwagę, odruchy i reakcje, aby stworzyć więcej przestrzeni pomiędzy nimi, w której będziemy mogli tworzyć formy performatywne i doskonalić nasze umiejętności wykonawcze. Nakładając na siebie doświadczenia sensoryczno-motoryczne, będziemy przemierzać pokrętne topologie ciała i krwi, aby wykonać percepcyjne akrobacje, które przeniosą nas w nowe wymiary.  Tworząc partytury i struktury (lub nie) zapytamy „Czy wolność to stan posiadania wyborów, czy stan poza wyborem?”.  Przyjrzymy się obu możliwościom, zderzymy je ze sobą, by zobaczyć, jakie pogmatwane rzeczywistości możemy sobie skonstruować. Będziemy pracować fizycznie, nie szczędząc potu, aby ciężar, oddech, pęd, adrenalina i pragnienie także oddziaływały na struktury konceptualne, oraz pomagały odnaleźć przyjemność, satysfakcję i bogaty zakres wrażeń performatywnych.

Zdjęcie: Robbie Sweeny

SIMONETTA ALESSANDRI

UK/IT

Simonetta jest włoską artystką tańca i edukatorką somatyczną mieszkającą w Londynie. Wykorzystuje metodę Feldenkraisa w treningu tanecznym i ruchowym oraz w tworzeniu spektakli tanecznych. Uczy w Trinity Laban, Goldsmiths University oraz London Contemporary Dance School. Jej praktyka czerpie z ponad 30 lat tańczenia, nauczania i tworzenia choreografii. Jej choreografie były przygotowywane dla zespołów tanecznych, prac studenckich, oper na dużą skalę, spektakli improwizowanych, działań site-specifics, Działa także jako reżyserka ruchu współpracując z teatrami. Była jednym z pierwszych praktyków KI we Włoszech w latach 90. Uczyła gościnnie w Niemczech, Kolumbii, Norwegii, Izraelu, Francji, Szwajcarii, Włoszech, Hiszpanii i na Tajwanie. Posiada dyplom Post Graduate Diploma w London Contemporary Dance School, jest wykwalifikowanym nauczycielem Metody Feldenkraisa oraz posiada Teacher Certificate od Royal Academy of Dance. Jest członkiem Higher Education Academy. Jest jedną z założycielek CI@Goldsmiths w Londynie.

Feldenkrais dla Kontaktu

W Metodzie Feldenkraisa kierujemy naszą uwagę na wewnętrzne odczucia bez oceniania ich. Uznając inteligencję ciała, ale będąc ciekawym nowych możliwości, rozpoznajemy nawyki i precyzujemy nasze wybory, aby zwiększyć sprawność, swobodę i poczucie komfortu, które obejmują całą naszą istotę. Ten specyficzny sposób rozwijania świadomości poszerzy nasze zmysły, wpływając na poziom naszej obecności i uważności, pielęgnując naszą wędrówkę od środka na zewnątrz, jednocześnie angażując się w odkrywanie siebie i swojej autentyczności. Odnajdziemy somatyczne poczucie siebie, które dąży do relacji z innymi i środowiskiem, do doświadczania, umacniania, przemiany. Kiedy spotkamy się z partnerem, który ma za sobą ten sam proces somatyczny, odnajdziemy więcej subtelności w odczuwaniu, odczytywaniu i komunikowaniu się podczas fizycznej rozmowy w ramach Kontakt Improwizacji. We wspólnym doświadczeniu nabierzemy większego zaufania i poczujemy okazję do odświeżenia słownictwa KI i zgłębienia go poprzez eksperymentowanie z mało znanymi ścieżkami. Albo spojrzenia na bardziej znane słownictwo KI z nowej perspektywy, aby czerpać radość z autentycznego, nieprzewidywalnego i ożywionego tańca.

SEBASTIAN FLEGIEL

PL

Podąża wieloma ścieżkami. Do tej pory tylko w kilku osiągnął satysfakcjonujący go poziom. Z natury jest inżynierem, filozofem i przede wszystkim ruchowcem i tancerzem. Rusza się od 40 lat, tak naprawdę całe życie. Ciało głęboko go porusza od dziewiętnastego roku życia, więc zagłębił się w ścieżkę jego zrozumienia. Niektórych rzeczy jest świadomy, a inne czekają na odkrycie.

Ma wiele twarzy: ruchowca, performera, nauczyciela, masażysty, adepta sztuk walki, by wymienić tylko kilka. Fascynuje go anatomia, motoryka i dynamika ruchu, jego znaczenie i odbiór poprzez powszechnie odczytywaną symbolikę. Przez ostatnie dwie i pół dekady uczył się u wielu znanych i mniej znanych nauczycieli. Jego materiał dydaktyczny i rozumienie ruchu, zsyntetyzowane przez osobiste doświadczenie i osąd, stanowi wypadkową tego, co robił i robi. Uwielbia się ruszać.

Radosne Techniki

W świecie somatycznego rozmiękczania moja propozycja jest raczej propozycją natury technicznej. Lubię przypominać o potrzebie struktury i wytrzymałości w praktyce, która w początkach formy została nazwana sportem artystycznym. W pewnym sensie będzie to więc podróż w głąb historii.

W moich odczuciach nasza fizyczność ma głęboko zakorzenioną logikę. Ruch ma swoje zasady. Odkrywając je, budujemy bazę wiedzy, która zapisuje się w domenie samego ruchu. Poprzez praktykę i powtórzenia, uaktualniamy naszą sferę działań. Sprawności stają się naturalne, a ruch staje się lekki. Ucieleśniona technika staje się swobodą pozbawioną obaw, a swoboda wywołuje radość.

KI to dla mnie radosna zabawa pomiędzy naszymi środkami ciężkości, gdzie jedno prowadzi, a drugie podąża za pierwszym. Dzieje się tak, gdy doświadczamy stanu przepływu, flow. Ten stan pozwala przezwyciężyć lęk i rozpuszcza bariery. Możemy zatem współdzielić ciągle zmieniającą się rzeczywistość Kontakt Improwizacji – z uśmiechem.

GURU SURAJ / ADRIANNA MICHALSKA

Guru Suraj

IN

Guru jest indyjskim artystą wywodzącym się ze sztuk wizualnych i ruchowych, zaangażowanym w facylitację, badanie i prezentowanie kontakt improwizacji w połączeniu z innymi formami sztuki w publicznych prezentacjach.

Guru posiada licencjat z malarstwa i magistra filozofii jogi. Wraz z innymi pierwszymi indyjskimi nauczycielami KI założył Contact Improv India (CII) oraz InContact – organizacje, skupiające się na uczeniu i publicznych prezentacjach KI w całych Indiach. W swoich warsztatach łączy to, co radykalne z tym, co tradycyjne. Bada jak wzmocnić kreatywność, zdyscyplinować ciekawość i uczyć się poprzez wspólne korzystanie z różnych sposobów komunikacji.

Adrianna Michalska

IN/PL

Tancerka KI, animatorka, performerka i niezależna artystka z Polski, posiadająca doświadczenie w KI, somatyce i różnych metodach improwizacji studiowanych na całym świecie. Adrianna ukończyła studia na kierunku Taniec i Kultura na Uniwersytecie w Surrey w Wielkiej Brytanii i jest certyfikowanym nauczycielem DanceAbility.

Obecnie Adrianna współpracuje z Contact Improv India i InContact – organizacjami, które wspierają rozwój sceny CI w Indiach poprzez rezydencje, warsztaty i spektakle. Adrianna jest zainteresowana włączaniem do procesu twórczego praktyk artystycznych pochodzących z różnych kultur oraz badaniem transdyscyplinarnego potencjału w pracy z tekstem, obrazem, dźwiękiem i ruchem.

Przestrzenie Liminalne

Stan ruchowej improwizacji znajduje się pomiędzy ekscytacją płynącą z nieoczekiwanej sytuacji a umiejętnością opanowanego organizowania swojego ciała w każdej sytuacji. Warsztat ten będzie zgłębiał właśnie takie doświadczenia „pomiędzy”. Między spadaniem a lataniem, między znanymi ścieżkami a nowymi drogami, między stanem bycia gotowością a otwartością na zaskoczenie. Praktyka tego stanu istnieje w cyrkularnym, pełnym dynamiki i nieprzewidywalnym świecie zmian.

Będziemy korzystać z narzędzi do znajdowania ścieżek spirali, lotów i upadków. Włączymy się w partytury, które zestroją nasz spontaniczny, twórczy, pozbawiony nawyków ruch. Będziemy badać i dociekać, jak możemy być bezpieczni w ruchu a jednocześnie podtrzymywać czujność i zmienność wzorców ruchowych. Będziemy wnikać z ciekawością, jak zachować żywą improwizację w tańcu i na co dzień.

Klara Łucznik

PL/UK

Klara specjalizuje się w byciu pomiędzy: pomiędzy sztuką a nauką, pomiędzy tańcem a psychologią, pomiędzy ucieleśnieniem a uciekającymi myślami, pomiędzy improwizacją a potrzebą struktury. Zaczęła od studiowania fizyki teoretycznej, praktykuje fizyczność w ruchu. Posiada dyplomy magistra psychologii i magistra sztuki w dziedzinie choreografii i teorii tańca. Obroniła doktorat na pograniczu psychologii i sztuk performatywnych o twórczości i flow (poczuciu przeływu) w tanecznej improwizacji grupowej (University of Plymouth, UK), członkini Institute for Study of Somatic Communication, kierowanego przez Nitę Little. Przez ostatnie kilka lat prowadziła badania empiryczne i ucieleśnione nad rolą kontaktu z naturą. Obecnie postanowiła spróbować być trochę bardziej rozsądna i spójna w zainteresowaniach, wróciła więc do badań nad tańcem: ucieleśnioną komunikacją, rolą dotyku i przyglądaniem się jakie jeszcze pozytywne skutki uboczne przynosi praktykowanie improwizacji tanecznej.

W międzyczasie organizuje przestrzenie dla tańca: kuratorka Warsaw CI Flow, Laboratoriów Ruchowych w MIKu, współorgranizatorka działań KI w Totnes, UK. Swoją pasję dla improwizacji grupowej konsoliduje w cyklu warsztatów Robiąc Miejsce.

Robiąc Miejsce

Jak znaleźć struktury na tyle konkretne by uruchomić naszą ruchową twórczość i na tyle otwarte by móc pomieścić cokolwiek ona przyniesie? W ramach tego warsztatu podzielę się praktyką partytur otwartych, ‘open score’, gdzie zaczynając od prostych zadań budować będziemy wielowarstwową improwizację, złożoność ruchu, przestrzeni i ciszy. Będziemy pogłębiać nasz kontakt z ciałem, innymi i z otoczeniem, rozwijać uważność w przestrzeni i grupie, zauważać znaczenia, wspomnienia i konteksty, bawić się zadaniami, scorami aż uda nam się znaleźć wolność w ograniczeniach, badać performatywny aspekt zadań w które się angażujemy. To wszystko tańcząc, obserwując, dociekając i doceniając, a przede wszystkim szukając rozwiązań w naszym ucieleśnionym ja. Ta praktyka ma wiele inspiracji, choć moja praca z Adamem Benjaminem jest w tym kontekście najbardziej znacząca, polecam jego książkę „Making an Entrance”.

Warsztat ma charakter inkluzywny, uwzględnia indywidualne potrzeby komunikacyjne i ruchowe, w tym potrzeby przestrzeni, odpoczynku, czy nowych wyzwań. Warsztat przeznaczony zarówno dla osób nowych w KI, jak i doświadczonych latami praktyki.

Zajęcia będą prowadzone w języku polskim i tłumaczone na polski język migowy.

Osoby nie mówiące po polsku są też mile widziane, zawsze to wyzwanie!

Fotografia: Katarzyna Sołtys

Rosalind Holgate Smith

UK/DE

Rosalind jest artystką tańca, choreografką i edukatorką ruchu somatycznego mieszkającą w Berlinie. Tworzy spektakle, instalacje i bada temat intymnych doświadczeń pomiędzy ludźmi, otoczeniem i środowiskiem. Od dziesięciu lat uczy kontakt improwizacji, korzystając z praktyki Body-Mind Centering®, Skinner Release Technqiue, ruchu autentycznego, capoeiry oraz pracy z ciałem w wodzie. Wiele tańczyła w plenerze, pod wodą, a także z materią taką jak ziemia czy drzewa. Rosalind posiada tytuł magistra kreatywnej praktyki tanecznej, licencjat sztuk pięknych i choreografii, a obecnie robi doktorat, na Uniwersytecie Kingston w Londynie, w którym bada zagadnienia związane z dotykiem jako spotkaniem z innością oraz język dotyku w kontakt improwizacji.

https://rosalindholgate-smith.com

Łagodny dotyk

Podczas tego warsztatu KI będziemy badać ciała jako pole oddziaływań różnych sił, które wpływają na ciało i taniec

Inspirując się filozofią posthumanistyczną i pojęciem uwikłania, spojrzymy poza ograniczającą koncepcję indywidualności – ludzi zamkniętych w granicach skóry, aby zwrócić uwagę na proces wyodrębniania się, poprzez przestrzenne relacje w ciele i pomiędzy wieloma ciałami. Następnie zanurzymy się wewnątrz i wyjdziemyna zewnątrz, aby wejść w kontakt z innymi i otoczeniem, szukając miejsc, w których możemy słuchać, unosić się, znajdować wsparcie i uwalniać się poprzez różne formy kontaktu. Dzięki poznanym technikom łagodnego dotyku, zmienimy gęstość naszego ciała, aby ułatwić rozproszenie ciężaru, napięcia i tonu, robiąc miejsce dla lekkiego i wypornego ruchu oraz płynnych  podnoszeń. Techniki te zostały zainspirowane moimi badaniami nad tańcem w wodzie, który otwiera możliwości ruchu wielokierunkowego i delikatnej wrażliwości na stany zawieszenia i płynność współdzielonej sprawczości w tańcu.

Po warsztacie chętnie poprowadzę dyskusję na temat ekosomatyki i nawigowania kultury zgody w uwikłanych ekologiach.

Thomas Rocourt

FR

Thomas jest trenerem somatycznym i edukatorem skupiającym się na przyjemności, zmysłowości i seksualności. Uważa się za badacza w ciągłym ruchu. Jego życiowa droga zaprowadziła go na kilka lat do Ameryki Łacińskiej, nauczania jogi, doradzania przedsiębiorcom społecznym, intensywnej praktyki medytacynej, życia w społecznościach permakultury, zanurzenia się w praktyce tańca, pasji w zakresie praktyk somatycznych i układu nerwowego…

Kontakt Improwizacja zmieniła jego życie i nadal to robi. Bardzo kocha tę praktykę i jej społeczność. Jest cis-genderowym, białym, heteroseksualnym mężczyzną.

Więcej o jego pracy tutaj: www.thomasrocourt.com

Dlaczego tańczę?

Dlaczego tańczę? Co mnie sprowadza do improwizacji kontaktowej?

Jakie są moje pragnienia, kiedy tańczę? Jakie są moje ograniczenia? Gdzie jest moja przyjemność w poruszaniu się i nawiązywaniu kontaktu? Jakie eksploracje są mile widziane?

Kiedy czuję się bezpiecznie, a kiedy nie? Jaka jest moja odpowiedzialność; jaka jest odpowiedzialność mojego partnera?

Na tym warsztacie otworzymy się na te pytania… i kilka innych!

Zostawimy miejsce na nasze uczucia, nasz wewnętrzny barometr. Będziemy badać – z intencją i przy wzajemnym wsparciu – nasze „tak”, „nie”, „może”, „stop”, „znowu”…

Kontakt Improwizacja oferuje (potencjalnie) magiczny i rewolucyjne pole osobistej eksploracji. Pomimo, że kończy 51 lat, zgoda pozostaje tematem badawczym tej praktyki. Kontynuujmy te badania razem!

Katarzyna Dańska

PL Certyfikowana analityczka ruchu Laban/Bartenieff Movement  i terapeutka tańcem i ruchem. Tańczy z grupami na Dziennym Oddziale Leczenia Nerwic Przychodni WAT w Warszawie i w kontakcie indywidualnym w Ośrodku Terapii Tańcem i Ruchem Iba. Wykładowczyni na kierunku Somatyka w Tańcu i Terapii na Akademii Muzycznej w Łodzi. Prowadzi szkolenia z języka ruchu, świadomości ciała i niewerbalnych technik pracy z ludźmi. Szkoliła się m.in. w Laban/Bartenieff Institute of Movement Studies w Tel Awiwie, w Kestenberg Movement Profile w Centrum für Tanz&Therapie w Monachium.  Tańczenie jest dla niej swoistą filozofią. Tym samym mniej interesują ją formy a intencja, która stoi za wyborem ruchu.

Kontakty

Na tym warsztacie nie spodziewaj się pracy z techniką. Zapraszam Cię do eksploracji i objęcia refleksją kilku form nawiązywania kontaktu, które znasz z Kontakt Improwizacji, a które w istocie odzwierciedlają szerszy kontekst pozawerbalnych połączeń między ludźmi. Poćwiczymy empatię kinestetyczną, która rozwija przepływ i dostrojenie między tancerzami i jest fundamentem współdzielenia ruchu. Przejdziemy przez Labanowskie kontinuum modalności kształtu, które w zmianie formy ciała odzwierciedla różne fazy relacji między Ja i Nie Ja. Co może być nie tylko okazją do sprawdzenia swoich preferencji, ale także do poruszania się w różnych improwizacyjnych opcjach.

Joaquín Alfei

 AR/BE

Funkcjonując w praktyce (kontakt) improwizacji, neuronauki i filozofii, Joaquín ma obsesję na punkcie „sposobów poznania” i „gestów” w badaniach nad improwizacją taneczną i w sferze nauki. Podważa klasyczne rozbieżności między podmiotem a przedmiotem zarówno w swoich tanecznych eksploracjach, jak i w pracy naukowej. Joaquín rozszerzał swoje myślenie w ruchu dzięki pomysłom i współpracy z Asafem Bachrachem, Florencią Campise i Otto Akkanenem. Wśród osób, które najbardziej wzbogaciły jego warsztat są Ray Chung, Daniel Lepkof, Nita Little, Charlie Morrisey, Julyen Hamilton, Scott Smith i Karen Nelson.

Postrzega (kontakt) improwizację jako zjawisko wielopłaszczyznowe –  jest obecnie pochłonięty fizycznymi aspektami tej formy, a ponad to teorią, dyskusjami, twórczością pisemną i artystycząj wokół niej. Poznawszy (kontakt) improwizację wiele lat temu, odnalazł się w tej dziedzinie, tańcząc na całym świecie podczas laboratorów, warsztatów, uczenia, rezydencji, jamów i występów sceniczncych,  w projektach zbiorowych i indywidualnych. Joaquín jest również aktywny na polu psychologii eksperymentalnej i neuronauki, zdobył doktorat na KU Leuven (BEL) i ma stanowisko badacza w Narodowej Radzie Badań w Argentynie.

https://vimeo.com/user154670378

Afordancje w tańcu – laboratorium w ruchu

Świat jest postrzegany nie tylko w kategoriach kształtów obiektów i relacji przestrzennych, ale także w kategoriach możliwości interakcji z obiektami (afordancji) – interakcja tworzy percepcję.  – J. Gibson

Współczesna myślicielka, Vinciane Despret, zwróciła uwagę, że prowadzenie badań zależy od zadawania właściwych pytań, przez co rozumiała zadawanie pytań otwartych, pytań, które stawiają nas w stan wariantów zależnych od odpowiedzi. Jeśli jesteśmy skłonni myśleć hasłowo, to o ile nauka zastanawia się „czy tak jest?”, a filozofia „co to znaczy?”, o tyle taniec zastanawia się „co się stanie, jeśli zrobię to jeszcze raz?”.  W tym laboratorium przyjmiemy perspektywe tańca, w którym  zadający pytania tancerz jest zaangażowany w praktykę tańca jako badanie, stawianie pytań i poszukiwania odpowiedzi.

Afordancje można rozumieć jako „krajobraz relacji”; nie należą one ani do samego obiektu, ani do jego użytkownika, ale są tworzone przez relacje pomiędzy nimi. W jaki sposób możemy na nowo wymyślać afordancje poprzez ciągły dialog dzielenia się ciężarem  z naszymi partnerami w praktyce i przestrzeni?

W skupieniu na podstawach kontakt improwizacji zatańczymy to i inne pytania. Współdzielenie ciężaru jest bez wątpienia sposobem na bycie w stanie “niewiadomej”.  Będziemy angażować się w to, co nieprzewidywalne, z otwartością na zaskoczenie, zatrzymywać się w tym co pomiędzy, i spotykać się z „szybkością naszej uwagi” w tańcu.

Zajęcia są otwarte dla wszystkich poziomów doświadczenia (KI). Początkujący mile widziani! Szczególnie osoby ciekawe zadawania pytań w ruchu oraz badania swojego wpływu i poddawania się wpływom innych poprzez dzielenie ciężaru i momentum w tańcu. 

Jesus Alonso

ES

Badacz i tancerz KI. Zawsze gorliwy w dociekaniach nad ruchem ciała, somatyką i kinetyką.

Obecnie prowadzi regularne zajęcia, warsztaty i organizuje spotkania KI w Madrycie.

Szkolił się u takich nauczycieli jak Cristiane Bullousa, Diana Bonilla, Linda Bufali, Katja Mustonen, Mirva Mäkinen oraz w zakresie tańca współczesnego, ekspresji somatycznej i ruchowej u Poliany Limy, jak również w metodzie Feldenkraisa.

Od objętości do struktury

Na tym warsztacie będziemy pracować somatycznie badając substancję cielesności. Skupimy się na poczuciu objętości głowy, tułowia i miednicy, aby pogłębić kontakt ze strukturą partnera. Poszukamy symbiozy pomiędzy formami ciała, głębokiego połączenie w oparciu o  kościec – to wszystko aby znaleźć lekkość i zestrojenie w tańcu.

TOMASZ Jimmy KOWALSKI

PL

Pedagog tańca, fotograf, aktywista, pedagog edukacji poza formalnej. Absolwent Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi o specjalności choreografia i techniki tańca. Doświadcza, rozwija się i spełnia w ruchu, korzystając z technik: kontakt improwizacja, taniec współczesny, teatr tańca, taniec tradycyjny, breakdance.

Jest pomysłodawcą idei Harmony Art. Idea ta wykorzystując taniec, rozwój duchowy, film i fotografię. Wyłania sztukę z otaczającego świata, z dbałością o poczucie harmonii pomiędzy twórcą, odbiorcą i formą wyrazu. Idea która pozwala na znalezienie równowagi, tam gdzie jest ona potrzebna. Poprzez warsztaty, projekty, pisarstwo i postawę społeczną.

Edukuje się i realizuje swoje pasje w Polsce i na świecie (m.in w Portugalii, Niemczech, Hiszpanii, Grecji, Francji, Wielka Brytanii, Nowa Zelandii, Gwatemali) Współpracując z teatrami, organizacjami pozarządowymi, fundacjami, firmami, artystami. Między innymi: Teatr Chorea, Rosanna Gamson, Fundacja Arte Ego, Urząd miasta Łodzi, Fundacja Sztuka Ciała, OSiR Wawer, Escola Superior de Danca, Agora Aveiro, Kreisau Initiative, Fundacja Blossin, Helen Poynor, Pitsas Camp, Ma-Uri institute.

www.harmonyart.eu

Poza schemat – Warsztaty Site-Specific

Świat otaczający nas, jest pełen wzorów i powtarzających się kształtów: pasy na przejściu dla pieszych, drzewa równo posadzone, fale na wodzie, znaki drogowe, zachowania ludzi i wiele innych. Gdy spojrzeć na te elementy otoczenia, z innej perspektywy, gdy nada im się odmienne znaczenia – stają się inspiracją, impulsem do improwizacji i performance-u.

Falujące na wietrze liście, twardy beton, miękka trawa, nierówna i pochyła powierzchnia, ruch uliczny.

Przyjrzymy się również, jak elementy otoczenia, wpływają na ruch. I czy zawierają w sobie jakości, które można przełożyć na ciało ludzkie.

Olena Poliańska

 UA

Olena jest performerką, choreografką, nauczycielką tańca współczesnego i kontakt improwizacji oraz filolożką. Swoją podróż taneczną rozpoczęła jako performerka i tancerka improwizacji, uczestnicząc w festiwalach na Ukrainie, w Rumunii, Bułgarii, Izraelu, Rosji i w Warszawie. Obecnie mieszka i pracuje w Niemczech, jest rezydentką Performdance (Stralsund), Tanz Station – Barmer Bahnhof (Wuppertal), Kampnagel Internationale Kulturfabrik GmbH (Hamburg) i Tanzkomplizen – TanzZeit e.V. (Berlin).

Jej praktyka skupia się na wspólnej relacji pomiędzy tancerzami i widzem oraz na wpływie przestrzeni. Poprzez praktykę KI bada naturalne właściwości ruchu, jak praktyka kształtuje ciało i jak te wszystkie aspekty wspólnie tworzą taniec.

Wstęp do dżemowania

Skupimy się na przestrzeni i odczuciach ciała, sprawdzając jak dotykamy podłogi. Gdzie znajduje się ciężar naszego ciała, gdzie jest nasza uwaga, ile kierunków ma ruch i jak nasza świadomość siebie odnajduje się w przestrzeni. Damy czas naszym zmysłom, by poczuć ruch za pomocą skóry, mięśni i kości. Na odczuwanie dźwięków, wibracji i ciszy. Skupimy się na komunikacji haptycznej z przestrzenią. Pomagając sobie nawzajem w odnajdywaniu osobistych ścieżek w ruchu i tańcu.

Geraldin Acevedo ESPANA

CO/TH

Geraldin jest eko-somatyczną artystką, graficzką i improwizatorką tańca mieszkającą na wyspie Koh Phangan w Tajlandii. Studiowała projektowanie graficzne na Uniwersytecie UJTL w Bogocie, w Kolumbii, a następnie ukończyła studia podyplomowe w zakresie mieszanych form artystycznych na UNA- BsA, w Argentynie. W 2012 roku odkryła improwizację taneczną, KI i praktyki performatywne w zespole tańca współczesnego Uniwersytetu UJTL.

Od 2014 roku prowadzi nomadyczny styl życia. Od 2019 roku studiuje w TOWARDS – Ośrodku Edukacji i Badań nad Kontakt Improwizacją na Koh Phangan (Tajlandia) oraz bierze udział w rezydencjach nomadycznych Art Continuum i projektach BeingNature z Sashą Dodo, Dolores Dewhurst-Marks w kolektywie HumanDancers i artystów.

Jest członkinią Human Garden, eko-somatycznych studiów artystycznych skupiających się na praktykach performatywnych, improwizacji tanecznej, Głębokiej Ekologii i filozofii środowiskowej. Dzieliła się tańcem w wodach i na lądach Tajlandii, Kolumbii, Argentyny, Portugalii i Wietnamu.

Instagram: @hojadeltropico

Ciało skończoności

Kontakt / podstawy / założenia

Przejmując siły natury dostępne w materii, stworzymy więcej niż tylko dwunożnego człowieka. Rolowanie orbity i spirale będą stanowiły klucz do zbadania zakresu naszej kręgowo-naturalnej obecności.

Warsztat czerpie inspiracje z Material for the Spine, autorstwa Steve’a Paxtona oraz japońskiej sztuki walki Aikido, praktyki u podstaw KI, której celem jest opanowanie fizyki ruchu/energii z odczuwalnego zmysłu.

-Jak zobaczyć tył swojego ciała?
-Jak ucieleśnić trwałość ruchu?
-Jak przetwarzać energię?
-Jak uczynić siebie lżejszym, gdy jesteś cięższy od swojego partnera?
-Jak być dobrą bazą, która ucieleśnia zarówno stabilność jak i płynność?
-Jak pozostać świadomym i zrelaksowanym podczas lotu i spirali?
-Jak wykorzystać pęd spadania do uwolnienia i ponownego wzniesienia się?
-Jak zaufać inteligencji struktury?
-Jak praktykować wzajemne słuchanie?

Hanna Jurczak

PL

Tancerka, performerka, psychoterapeutka. Tańczy kontakt improwizację od 12 lat. Członkini zespołu Fundacji Sztuka Ciała (FSC), współpracuje z Fundacją Artystyczną PERFORM, uczy w Holistycznej Szkole Trenerów. Absolwentka szkolenia choreograficznego w Hurtowni Ruchu w Krakowie (prowadzonego przez Iwonę Olszowską) oraz rocznego kursu Laban Bartenieff Movement Systems. Współtworzyła grupę improwizacyjną w Dorożkarni. Od 2018 r. zbiera doświadczenia reżyserskie (2021): w obszarze performansu „ŚNIENIE/Obraz Kobiety”, „ŚwiatłoCienie”,  Thierry Verger, 2021), performans site-specific (Stowarzyszenia Pasjonatów, Wawer 2019), performans w ramach „Bielańskich spotkań ze sztuką”, film „Wewnętrzny taniec”. Wcześniej prowadziła twórcze procesy z amatorami w ramach działań FSC oraz projektu „Lata w Teatrze”. Tworzy wizualizacje do spektakli oraz prowadzi spotkania warsztatowe dla różnych grup odbiorców. Współtworzy Ośrodek rozwojowy na Mazurach Garbatych – „Ośrodek w Polu”.

Kontakt improwizacja interesuje mnie jako spotkanie, współtworzenie, źródło ciągłego tracenia i znajdowania harmonii pomiędzy ekspresją jednostki a współistnieniem w duecie, trio oraz w grupie.

Jam z wizualizacją / SPACE JAM

Pierwsza część jamu, trwająca około 40-50 minut, zostanie skierowana na improwizację, wykorzystując wizualizację i obraz jako jednego z partnerów do tańca. Wizualizacja pozwoli nam na uchwycenie kontekstu przestrzennego i wprowadzi nieco więcej uważności performatywnej. Będziemy również zachęcać do obserwowania pojawiających się na pograniczu tańca i obrazu kompozycji. Następnie otworzymy jam na bardziej dowolną formę.

Zuzanna Bukowski

DE/TH/PL

Zuzanna zaczęła tańczyć w wieku 4 lat i kontynuowała swoją podróż z ruchem poprzez praktyki sztuk walki, baletu, jogi, tańca współczesnego, Body Mind Centering oraz Axis Syllabus. Pogłębiała swoją praktykę ucieleśniania pod okiem różnych międzynarodowych nauczycieli kontaktu improwizacji i tańca współczesnego. Pasjonuje ją wzajemna zależność ciała i umysłu, którą wciąż odkrywa w swojej pracy w coachingu, IT, tańcu i jogi. Zuza uczy kontaktu improwizacji w Warszawie, Berlinie i Tajlandii, współorganizuje festiwal „Warsaw CI Flow” i „Thailand Contact & Movement Arts Festival”, oraz pracuje jako konsultantka IT, szukając równowagi pomiędzy potrzebami ciała a umysłu.

http://zuzabukowski.com

Underscore Jam

Underscore Jam to praktyka improwizacji ruchowej stworzona przez Nancy Stark Smith i rozwijana z upływem czasu. Ta opisowa, w pewnym sensie dyrektywna struktura improwizacji, daje wskazówki dotyczące przygotowania i prowadzenia tancerzy w tworzeniu ruchu.

Uczestnicy są zachęcani do odkrywania i badania swoich impulsów ruchowych w reakcji na ruchy innych w przestrzeni. Wskazówki i partytury tworzą ramy dla improwizacji, która może obejmować kontakt, ruch somatyczny, ekspresję artystyczną, performatywną i inne. Underscore Jam to sposób na ćwiczenie uważności podczas grupowej improwizacji.

Underscore to również cenne narzędzie do budowania społeczności wśród tancerzy, a także do promowania współpracy i komunikacji poprzez ruch. To innowacyjne podejście do improwizacji ruchowej oferuje unikalny sposób na eksplorację kreatywności i potencjału ruchowego poszczególnych osób.

Prosimy o punktualne przybycie i doświadczenie wpływu Underscore Jam, przechodząc przez różne etapy doświadczenia jamu razem z nami. 

Tomasz Domański

PL

Tomasz – tancerz, performer, pedagog. Uczy kontakt improwizacji i partneringu, facylituje jamy, prowadzi warsztaty dla dorosłych i młodzieży. Od sześciu lat współtworzy kolektyw performatywny Szur-Sure, z którym występuje na scenie oraz w przestrzeni miasta w performancach site-specific oraz grupę partneringową Oddaj Ciężar. W improwizacji kontaktowej interesuje go eksplorowanie nieskończonej ilości możliwości ruchu oraz elementów , które na ten ruch wpływają, relacja z partnerem, intencja, świadomość ciała, uwaga oraz budowanie głęboko zakorzenionego zaufania do swojego ciała a ostanio miękkość i spokój ciała w pozycjach odwróconych.

Underscore Jam

Underscore Jam to praktyka improwizacji ruchowej stworzona przez Nancy Stark Smith i rozwijana z upływem czasu. Ta opisowa, w pewnym sensie dyrektywna struktura improwizacji, daje wskazówki dotyczące przygotowania i prowadzenia tancerzy w tworzeniu ruchu.

Uczestnicy są zachęcani do odkrywania i badania swoich impulsów ruchowych w reakcji na ruchy innych w przestrzeni. Wskazówki i partytury tworzą ramy dla improwizacji, która może obejmować kontakt, ruch somatyczny, ekspresję artystyczną, performatywną i inne. Underscore Jam to sposób na ćwiczenie uważności podczas grupowej improwizacji.

Underscore to również cenne narzędzie do budowania społeczności wśród tancerzy, a także do promowania współpracy i komunikacji poprzez ruch. To innowacyjne podejście do improwizacji ruchowej oferuje unikalny sposób na eksplorację kreatywności i potencjału ruchowego poszczególnych osób.

Prosimy o punktualne przybycie i doświadczenie wpływu Underscore Jam, przechodząc przez różne etapy doświadczenia jamu razem z nami. 

KATARZYNA BURZYŃSKA

PL

Katarzyna jest psychologiem, który ukończył szkołę psychoterapii zorientowanej integracyjnie DDA/DDD. W jej pracy wykorzystuje praktyki tańca i ruchu, takie jak improwizacja, kontaktowa improwizacja oraz techniki budowania świadomości ciała, aby pomóc swoim pacjentom w gabinecie psychoterapeutycznym, w pracy z kolektywem artystycznym SzurSure oraz w codziennym życiu. Katarzyna eksploruje ruch i dotyk jako alternatywną formę komunikacji i narzędzie wykorzystywane w rozwoju zarówno dorosłych, jak i dzieci.

Kombinacja wiedzy Katarzyny na temat klasycznej psychologii oraz pracy z ciałem pozwala jej na poszerzenie spojrzenia na psychikę człowieka i procesy, jakie zachodzą w nim. W 2018 roku ukończyła kurs choreografii eksperymentalnej w Centrum w Ruchu.

Bliskość w Ruchu – święto dla relacji

Warsztat dla dzieci i rodziców.

Bliskość w Ruchu to okazja do spotkania i budowania porozumienia z dzieckiem i ze sobą. Katarzyna oraz dzieci będą mieli szansę na doświadczenie innej formy komunikacji i wzmocnienie więzi rodzic-dziecko poprzez działania ruchowe oparte o elementy kontakt / improwizacji, improwizacji oraz pracę z metaforą. Dotyk jest jednym z ważniejszych elementów prawidłowego rozwoju człowieka i najważniejszym elementem Bliskości w Ruchu. Przyjemność, obecność, uważność na siebie wzajemnie to podstawowe zasady naszych spotkań. To nauka świadomego i autentycznego ruchu, który jest współtworzony w relacji rodzic – dziecko. Poprzez działania ruchowe, skupienie na ciele i pracę z wyobraźnią integrujemy działania obu półkul mózgowych. Pozwala to pogłębiać najważniejszą w życiu dziecka relację oraz oprzeć ją na bezpiecznym dotyku, bliskości i zaufaniu. Wszystko po to, aby móc dzielić się swoimi przeżyciami i potrzebami, rozwijać poczucie bycia wartościowym, widziany, branym pod uwagę. Ważnym. Będziemy biegać, skakać, turlać się, oddychać, latać i upadać, śmiać się i rozwijać spontaniczność. To narzędzia pomocne w rozwijaniu 4 ważnych elementów dobrej i wspierającej więzi: gotowości do zabawy, akceptacji, ciekawości oraz empatii. Podczas warsztatu działamy dwutorowo: · rozwijamy zdolności motoryczne i świadomość ciała · wzmacniamy zaufanie i pewność siebie, poczucie własnej wartości Dorosłe obowiązki zostawimy zanim wejdziemy do wspólnej przestrzeni. Naszą podstawową zasadą będzie brak przymusu i konieczności wyrobienia się w jakimś standardzie.

 

Reimar Wen Shen

DE/CH/TH

Reimar trafił do KI z doświadczeniem w sztukach walki i medytacji Vipassana. Wychowany w Niemczech, obecnie mieszka w Tajlandii. Założył stronę vipassanaathome.org, za pośrednictwem której prowadzi kursy online medytacji w oparciu o datki. Praktyk somatycznego podejścia do freedivingu, prowadzi warsztaty OceanDance – deepwater CI na głębokości do 15m.

Przez całe życie był aktywny ruchowo: posiada czarny pas Taekwondo i jest zapalonym tancerzem KI. Uwielbia integrować Vipassanę z ruchem i relacyjnością. Praktyka ta pomaga nam kultywować i poruszać się z obecnością, otwierając się na przestrzeń, wolność i nowe możliwości. Podobnie jak w przypadku medytacji, wierzy, że KI nie powinna pozostawać oddzielona od życia codziennego, a raczej pomagać nam codziennie ucieleśniać zasady, które praktykujemy w tańcu.

Świat improwizowanego tańca pomógł Reimarowi zintegrować spostrzeżenia z bezruchu ze światem spoza śnienia.

Vipassana w kontakcie

Medytacja wglądu spotyka się z improwizacją taneczną.

Medytacja Vipassana kultywuje specyficzny „sposób patrzenia”. Technika ta podkreśla bezpośrednie poznanie ciała i umysłu w chwili obecnej. Ten sposób patrzenia otwiera nas na wolność od uwikłania w nieświadome nawyki i reakcje. Aby zobaczyć wyraźnie, co naprawdę dzieje się z chwili na chwilę.

W improwizacji tanecznej dążymy do pełnego otwarcia na to, co jest tu i teraz. Słuchamy głęboko i nie popadając w znane schematy. Bezpośrednie poznanie chwili rodzi cud improwizacji. A my dostajemy możliwość wyrażania i odkrywania tego poprzez taniec!

W tej rozgrzewce dla dżemu badamy sposób patrzenia, który zaprasza do obecności i ciekawości tej właśnie chwili. Zaczynamy właśnie tutaj.

Paulina Święcańska

PL

Absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia na wydziale rytmiki, Uniwersytetu Zielonogórskiego studiów I stopnia na kierunku Animacja Kultury i Sportu. Pedagog, Instruktor Tańca Współczesnego uznany przez Narodowe Centrum Kultury. Absolwentka Wyższej Szkoły Psychologii Społecznej w Warszawie studia II stopnia na kierunku kulturoznawstwo oraz kinetografii R. Labana w Instytucie Choreologii w Poznaniu. Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku menadżer kultury oraz Uniwersytetu Łódzkiego – produkcja teatralna. Dyplom z zakresu zarządzania projektami uzyskany w Szkolę Głównej Handlowej w Warszawie.

Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dwukrotnie), Instytutu Muzyki i Tańca, TVP 2, a także Fundacji Art Stations Foundation Stary Browar Nowy Taniec. Autorka tekstów i referentka międzynarodowych wydarzeń naukowych na temat tańca w Pradze czeskiej, Bilbao i Lizbonie. Mocno zaangażowana w animację miasta Warszawy poprzez m.in. Festiwal Warszawskiej Sztuki Niezależnej Re:wizje 2008-2012 gdzie była kuratorką tańca. Współorganizatorka Warszawskiej Sceny Tańca w latach 2014-2016. Organizatorka pierwszego w Polsce festiwalu kontakt improwizacji w 2010 roku, który z czasem stał się festiwalem Warsaw CI Flow. Dyrektorka Centrum Sztuki Tańca w latach 2016-2019. Pomysłodawczyni i kuratorka projektu Centralnej Sceny Tańca w Warszawie w latach 2020-2023.

Do tej pory wydała 6 publikacji naukowych a w trzech była współredaktorką. Jest prezeską Fundacji Artystycznej PERFORM (www.perform.org.pl), poprzez którą realizuje projekty artystyczne, społeczne i edukacyjne pracując z artystami różnych kierunków i profesji. Do tej pory stworzyła 3 filmy tańca w których była reżyserką. W swojej pracy artystycznej korzysta m.in. z takich technik i metod pracy z ciałem jak kontakt improwizacja, ruch autentyczny, improwizacja body work, floor work, animal flow i pilates.

Wieczór Performatywny

W tym roku zapraszamy na specjalny wieczór performatywny, podczas którego przeniesiemy się w dwa światy wirtualny i realny. Zapraszamy na fuzję taneczną z medium filmów tańca oraz improwizacji i kontakt improwizacji na żywo.
Medium filmu i wideo jest obecnie przestrzenią wielu choreograficznych eksperymentów i oryginalną formą rozwoju twórczości tanecznej, po którą sięgają artyści pracujący w różnorodnych stylach i technikach tańca. Twórcy specjalizujący się w sztuce filmu równie często z sukcesem włączają taniec i ekspresję fizyczną jako istotny komponent narracyjny, ze względu na ich uniwersalność i wyrazisty walor estetyczny.
Podczas wieczoru performatywnego zaprezentujemy 5 filmów tańca wyselekcjonowanych z międzynarodowego obiegu filmów artystycznych i połączymy je na żywo z etiudami tanecznymi realizowanymi przez nauczycieli tegorocznej 14. edycji Festiwalu Warsaw CI Flow.

Kuratorkami wieczoru są Regina Lissowska-Postaremczak oraz Paulina Święcańska.

Regina Lissowska-Postaremczak

PL

Teatrolożka, badaczka i krytyczka tańca, kuratorka. Absolwentka Wiedzy o Teatrze na UAM w Poznaniu, gdzie w Instytucie Teatru i Sztuki Mediów obroniła doktorat z obszaru badań nad tańcem. Absolwentka Choreografii i Teorii Tańca UMFC w Warszawie. Wykładowczyni na AWF w Poznaniu oraz na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Autorka licznych artykułów krytycznych i teoretycznych związanych ze sztuką tańca; w ostatni jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół percepcji tańca, filmu tańca oraz styku tańca i nowych mediów. Od 2014 r. jest kuratorką międzynarodowego konkursu Dances with Camera w ramach Short Waves Festival. Od 2018 roku współpracuje z Fundacją Artystyczną PERFORM oraz Mazowieckim Instytutem Kultury w Warszawie jako kuratorka cyklu Kino Tańca. Jako jurorka, kuratorka i konsultantka programowa współpracuje z międzynarodowymi festiwalami prezentującymi film i taniec. W latach 2020-22 prowadziła stronę taniecmovie.pl

Wieczór Performtywny

W tym roku zapraszamy na specjalny wieczór performtywny, podczas którego przeniesiemy się w dwa światy wirtualny i realny. Zapraszamy na fuzję taneczną z medium filmów tańca oraz improwizacji i kontakt improwizacji na żywo.
Medium filmu i wideo jest obecnie przestrzenią wielu choreograficznych eksperymentów i oryginalną formą rozwoju twórczości tanecznej, po którą sięgają artyści pracujący w różnorodnych stylach i technikach tańca. Twórcy specjalizujący się w sztuce filmu równie często z sukcesem włączają taniec i ekspresję fizyczną jako istotny komponent narracyjny, ze względu na ich uniwersalność i wyrazisty walor estetyczny.
Podczas wieczoru performtywnego zaprezentujemy 5 filmów tańca wyselekcjonowanych z międzynarodowego obiegu filmów artystycznych i połączymy je na zywo z etiudami tanecznymi realizowanymi przez nauczycieli tegorocznej 14. edycji Festiwalu Warsaw CI Flow.

Kuratorkami wieczoru są Regina Lissowska-Postaremczak oraz Paulina Święcańska.

WERONIKA KOCEWIAK

PL

Artystka interdyscyplinarna i edukatorka. Uczyła się w Polsce, Holandii i Portugalii. Tworzy przy użyciu kombinacji różnych technik od tradycyjnych jak malarstwo olejne i rysunek, przez Nowe Media do performance. Poza tym pracuje nad świadomością ciała przy użyciu chodu jako metody poznawczej, medytacji ruchowej i improwizacji tanecznej. Fascynują ją procesy pomiędzy oraz emocjonalny i cielesny związek człowieka z przestrzenią. Wystawiana zarówno w Polsce jak i za granicą. Od 2019 roku intensywnie tańczy m.in. KI i rysuje ruch – czego efektem są różnorodne obrazy ruchu i ciała.

Bartek Bartosiński

PL

Z wykształcenia inżynier. Zajmuje się fotografią, tworzeniem obiektów upcyklingowych, performance oraz webdesignem.

Od 2016 regularnie tańczy kontakt-improwizację. W ramach tej praktyki występował w performance „Nie chce Mi się dłużej czekać” w 2019 roku.

W obszarze jego zainteresowań leżą sztuki wizualne, ruch improwizowany oraz porzucone obiekty, którym można nadać nowe znaczenie poprzez czucie, intuicję i absurd.

Fascynuje go ciało jako emanacja duchowości. Lub odwrotnie. 

Kasia Tekielska

PL

Absolwentka klasy altówki Akademii Muzycznej im. St. Moniuszki w Gdańsku oraz Koninklijk Vlaams Conservatorium w Antwerpii. Gra również na skrzypcach, śpiewa i komponuje własną muzykę. Brała udział zarówno w koncertach muzyki klasycznej, jak i tych związanych z innymi gatunkami muzycznymi.  Współpracowała z zespołami, takimi jak  The Frozen North (post rock), Ba Bu (autorskie aranżacje coverów na 3 głosy i looper) oraz z Emmą Bonnici (folk, pieśni tradycyjne).

Na swojej ścieżce spotyka się też z artystami z innych dziedzin sztuki – tworzy muzykę do spektakli tańca (cykl performansów 'Po-łączeni’/Fundacja Sztuka Ciała), inspirowaną malarstwem, rzeźbą. W 2014 r., w Muzeum Sztuki Nowoczesnej, zaprezentowała wraz z grupą artystów niezależnych, cykl koncertów, w których słychać echo wystawy rzeźbiarki Marii Bartuszovej. W  2015 r.  stworzyła muzykę do słuchowiska opartego na „Podróży zimowej” St. Barańczaka (Studium Teatralne), a w 2017, wraz z Dominiką Jarosz, muzykę do koncertu inspirowanego obrazem Angeliki Kauffmann „Ariadna opuszczona przez Tezeusza” (przy wystawie jednego obrazu, Łazienki Królewskie). Regularnie łączy się z tancerzami, tworząc muzykę na żywo pod improwizacje.

Obecnie pracuje nad materiałem solowym. Pasjonuje się muzyką wokalną baroku, którą zgłębia pod okiem i uchem dr Agnieszki Budzińskiej Bennet.

KATERYNA GAVRYLOVA

UA

Kateryna Gavrylova to ukraińska artystka specjalizująca się w grze na fortepianie, śpiewie, kompozycji oraz grze na różnych instrumentach. Jej podejście do pracy jest niepowtarzalne – intensywnie słucha świata wokół siebie i wykorzystuje swój głos oraz dźwięk, aby nawiązywać z nim kontakt. Choć zaczynała swoją karierę jako klasyczna pianistka, to obecnie poszerzyła swoje horyzonty o muzykę eksperymentalną, traktując dźwięk jako sposób na tworzenie połączeń.

Na Ukrainie Kateryna angażuje się w różnorodne projekty. Regularnie występuje, pracuje z dziećmi, prowadzi koła śpiewu oraz współpracuje przy interdyscyplinarnych projektach, które integrują muzykę, sztukę i taniec. Jej twórczość to wyraz siły muzyki jako siły jednoczącej, łączącej ludzi i sprzyjającej nawiązywaniu połączeń w różnych społecznościach.

JULIA PArTYKA

PL

Wiolonczelistka, wokalistka, improwizatorka, entuzjastka ruchu. Rozkładam dźwięki na części pierwsze i swobodnie się pomiędzy nimi poruszam, oglądając z każdej strony. Nie ma nic dziwnego lub niedostępnego zarówno w dźwięku, jak i w świecie. Muzyka i taniec to rzeczy, które sprawiają, że jestem w przepływie i żyję w przestrzeni impulsu, a nie w myśli. Uwielbiam tworzenie muzyki dla tancerzy, ponieważ są oni namacalnym odzwierciedleniem muzyki, którą gram. Mogę więc nie tylko ją słyszeć, ale także widzieć.

Daniel Zorzano

PL/MX

Daniel urodził się w Meksyku, ukończył studia w klasie violi da gamba oraz violone (kontrabas) w Koninklijk Conservatorium w Hadze pod kierunkiem Wielanda Kuijken’a, Margaret Urqhart i Philippe’a Pierlot’a, oraz w Conservatoire National Supérieur de Musique et Danse w Lyonie w klasie violi da gamba Marianne Muller. Producent i DJ prezentujący swoje sety oraz live acty m.in w Warszawie, Berlinie i Meksyku. Muzyk i organizator projektów artystycznych. Współzałożyciel Artist Kollective KICK PERFECT.